บทที่ 10 ซาโยนาระ (เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล The series)

<span style="color: #0b5394; font-size: x-large;"><b>บทที่ 10  :  ซาโยนาระ</b></span><br /> <span style="color: #0b5394; font-size: x-large;"><b><br /></b></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmBqw8K4dlgnU7TU53MQYqMouknUdcMcr55ncOVPyXyDd5weL338B8iRNGV7btLch-Jnr3swFelVVWwtYIfhNmHhEE4s2zL44IpRRZEL85GU6oNOU28_k4kmJTGelJaJmtCqfQTut6JvWJ/s1600/hqdefault.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmBqw8K4dlgnU7TU53MQYqMouknUdcMcr55ncOVPyXyDd5weL338B8iRNGV7btLch-Jnr3swFelVVWwtYIfhNmHhEE4s2zL44IpRRZEL85GU6oNOU28_k4kmJTGelJaJmtCqfQTut6JvWJ/s320/hqdefault.jpg" width="320" /></a></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span><span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span><b style="color: red; font-size: x-large;">เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล</b><br /> <b style="color: red; font-size: x-large;"><br /></b><span style="color: #660000; font-size: large;">โดยพระธาดา จรณธโร </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">ประธานมูลนิธิธรรมชาติพิสุทธิ์ </span><span style="color: #660000; font-size: large;">(องค์กรสาธารณประโยชน์)</span><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;">......................................</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       เมื่อตั้งใจเป็นประธานกองกฐินและตั้งใจบวชบูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงพ่อในโอกาสที่ท่านจะอายุครบ 60 ปีในปีถัดมาแล้ว ในช่วงเข้าพรรษาปี 2546 หลวงพี่ก็มาคิดว่า </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span><br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>..บวชคราวนี้ตั้งใจอยู่กันยาวเลย </b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>ลองมาทดสอบกำลังใจตัวเอง</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>ดูซิว่าจะไปรอดไหม </b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>ก็เลยอธิษฐานถือศีลแปดตลอดพรรษา.. </b></span></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ซึ่งก็มีผลพลอยได้หลายอย่าง เพราะปกติอาหารมื้อเย็นนั้นเป็นมื้อที่แพงที่สุด ในขณะที่ร่างกายไม่ได้ต้องการพลังงานไปใช้อะไรมากมาย สาเหตุที่มีลูกกันเต็มบ้านมีหลานกันเต็มเมือง ส่วนหนึ่งก็เพราะอาหารมื้อเย็นนี่แหละ! </span><br /> <br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       เมื่อออกพรรษาแล้วก็คิดว่า อีกไม่กี่วันก็จะทอดกฐินแล้ว ทำบุญขณะถือศีลห้ากับทำบุญขณะถือศีลแปด แบบหลังย่อมได้บุญมากกว่า ก็เลยต่อเวลาการถือศีลแปดต่อไป เมื่อทอดกฐินเสร็จก็มาคิดต่อว่า นี่ก็ปลายปีแล้วอีกไม่กี่เดือนก็จะบวชอยู่แล้ว ถือศีลแปดมาสามสี่เดือนก็เริ่มคุ้นเคยจะย้อนกลับไปถือศีลห้าทำใม?  </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>..ในที่สุดหลวงพี่ก็ถือศีลแปด</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>ตลอดตั้งแต่ต้นพรรษา</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>จนกระทั่งถึงวันที่เข้ารายงานตัว</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>อบรมเป็นธรรมทายาทเลย</b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span> <b style="color: #660000;"><span style="font-size: large;">รวม 8 เดือนเศษ..</span></b></div> </div> <div style="text-align: center;"> <br /></div> <div style="text-align: center;"> <br /></div> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ขอบอกว่ามันต้องใช้กำลังใจมหึมามหาศาลทีเดียว .. ถือศีลอยู่ในวัดหรือในป่าในเขามันก็อย่างหนึ่ง .. แต่การถือศีลแปดขณะที่พักอยู่คนเดียวในอพาร์ทเม้นท์กลางมหานครโตเกียวนั้นมันก็อีกอย่างหนึ่ง!</span><br /> <br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoWW5kf9_sNYGUgQv62fksPTeK2YPu8OiUgRYSA02s9gZkZBlaKpSEJtWsykpkjKgJiywoG8jVaU7vVsDrr9sHb3aNOGZ90QDYLiA9AGnFNjLCiT7O09eR9wYslLU4uQYA5kqjli6qXojN/s1600/58Mongkolcheevit38_v2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoWW5kf9_sNYGUgQv62fksPTeK2YPu8OiUgRYSA02s9gZkZBlaKpSEJtWsykpkjKgJiywoG8jVaU7vVsDrr9sHb3aNOGZ90QDYLiA9AGnFNjLCiT7O09eR9wYslLU4uQYA5kqjli6qXojN/s400/58Mongkolcheevit38_v2.jpg" width="400" /></a></div> <span style="color: #660000; font-size: large;">     </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">    หลวงพี่สะสมเทปธรรมะมงคลชีวิต 38 ประการตั้งแต่เข้าวัดใหม่ๆ แต่จนแล้วจนรอดก็ฟังไม่จบทั้ง 38 มงคลสักที จนกระทั่งมีแบบ MP3 พกพาสะดวก ในช่วงปีสุดท้ายที่อยู่ญี่ปุ่นนี้เอง ที่หลวงพี่ตั้งใจว่าจะฟังทุกมงคลเริ่มตั้งแต่ต้นจนจบให้ได้ จึงพกเครื่องฟัง MP3 ไปด้วยทุกที่ แต่ไม่ได้กะเกณฑ์ว่าจะต้องฟังให้จบทั้งหมดเมื่อไหร่ ว่างเมื่อไหร่โดยเฉพาะช่วงเดินทางนั่งรถไฟไปไหนมาไหนก็เปิดฟังไปด้วย </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGUStj8zFoYX53_YkFOHWLToKjxv5bQKAEl_szIMl2tTPCNs4frNyw5zYrm_uU40ZfGUZ8VxXp_Qmtv8l3V_losWHvhdwNBIp-z4NNjsRv8Hsc8AErKMIlGCNKbViCXNOzD2A1dfzYPfTj/s1600/mongkol1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGUStj8zFoYX53_YkFOHWLToKjxv5bQKAEl_szIMl2tTPCNs4frNyw5zYrm_uU40ZfGUZ8VxXp_Qmtv8l3V_losWHvhdwNBIp-z4NNjsRv8Hsc8AErKMIlGCNKbViCXNOzD2A1dfzYPfTj/s400/mongkol1.jpg" width="400" /></a></div> <span style="color: #660000; font-size: large;">   </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">   </span><span style="color: #0b5394; font-size: large;">    ยังจำได้วันหนึ่งขณะเดินอยู่ก็ฟังจบมงคลที่ 38 พอดี ตอนนั้นรู้สึกปลื้มใจมาก เพราะสาเหตุที่ได้เข้าวัดมาก็เพราะได้เห็นนิทรรศการมงคลชีวิต 38 ประการนี่แหละ แต่ต้องใช้เวลาถึง 20 ปีถึงได้ฟังครบทุกมงคล จึงเหลือบดูนาฬิกาว่ามันวันที่เท่าไหร่จะได้จำไว้เป็นประวัติศาสตร์ชีวิต </span><br /> <span style="color: #0b5394; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #0b5394; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #0b5394; font-size: large;">       .. <b>เหลือเชื่อแต่ก็เป็นความจริงวันนั้นเป็นวันที่ 21 ธันวาคม ตรงกับวันคล้ายวันเกิดของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตะชีโวพอดี .. </b></span><br /> <span style="color: #0b5394; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">      รวมเวลา 9 ปีที่หลวงพี่ทำงานกับบริษัทโนเกีย วันที่ 15 มีนาคม 2547 เป็นวันที่หลวงพี่ทำงานเป็นวันสุดท้าย องค์กรแห่งนี้แหละที่หลวงพี่ได้ประสบการณ์ชีวิตการทำงานอย่างมากมาย ได้พบเพื่อนร่วมงานจากหลากหลายเชื้อชาติ  หลังจากส่งมอบข้าวของคืนบริษัทแล้วตอนเย็นหลวงพี่เดินออกจากออฟฟิส พร้อมร่ำลาเพื่อนร่วมงาน จำได้ว่าเพื่อนญี่ปุ่นคนหนึ่งทักว่า </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #0b5394; font-size: large;">“ทาดาซัง ตั้งแต่ผมเห็นคุณมา</span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #0b5394; font-size: large;">ไม่เคยเห็นคุณยิ้มอย่างมีความสุขเท่านี้มาก่อนเลย” </span></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ก็แน่ละ หลวงพี่คิดในใจ เขาไม่รู้หรอกว่าหลวงพี่รอวันนี้มานานแค่ไหนแล้ว ตำแหน่งหน้าที่การงาน ความมีอำนาจความมีหน้ามีตาในสังคมหรือที่เรียกกันว่าหัวโขนนี่แหละเป็นพันธนาการชิ้นสำคัญอีกชิ้นหนึ่งของมนุษย์ บัดนี้หลวงพี่สละหลุดออกมาได้แล้ว</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       เมื่อเคลียร์ข้าวของที่อพาร์ทเม้นท์ ก่อนจะส่งคืนห้องหลวงพี่มองไปรอบๆ สามปีกว่าที่แล้วตอนมาดูห้องนี้มันก็อยู่ในสภาพนี้แหละ เรียบ โล่ง กว้างขวาง หลวงพี่ได้ใช้ชีวิตที่สะดวกสบายเต็มที่ตามประสาชาวโลกที่นี่ หน้าร้อนมีแอร์ หน้าหนาวมีฮีทเตอร์ ตอนนี้มันย้อนกลับสู่สภาพเดิมของมันแล้ว พร้อมต้อนรับผู้ที่จะมาอาศัยอยู่คนต่อไป </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">.. สมบัติผลัดกันชม .. </span></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsB8pXs0yZ61NHtHEQiFWpNx4MJAOPB2cyTzFNye22aY5lo2dRLvD7CLj2NHCRGpOBYRAI35VbXgxNCtYwlpfGxNHfVZfK1umjdbOom7t8hPWyu57ul4-Mzqa-bCDdgSppS4aKVMfST2Zw/s1600/581203-8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsB8pXs0yZ61NHtHEQiFWpNx4MJAOPB2cyTzFNye22aY5lo2dRLvD7CLj2NHCRGpOBYRAI35VbXgxNCtYwlpfGxNHfVZfK1umjdbOom7t8hPWyu57ul4-Mzqa-bCDdgSppS4aKVMfST2Zw/s400/581203-8.jpg" width="400" /></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;">งานบุญทอดกฐินสามัคคี ภายในห้องปฏิบัติธรรมวัดพระธรรมกายโตเกียว</span></td></tr> </tbody></table> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">      <b> ในคืนวันที่ 18 มีนาคม </b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       หลวงพี่เดินทางไปที่วัดพระธรรมกายโตเกียว เพราะคณะพระอาจารย์และเจ้าหน้าที่จัดงานเลี้ยงส่งให้ งานเลี้ยงของบริษัทนั้นจำรายละเอียดไม่ค่อยได้ (เพื่อนร่วมงานคงรู้สึกว่ามันเป็นงานเลี้ยงที่แปลกมาก เพราะคนที่เขาเลี้ยงส่งนั้น ไม่ดื่มเหล้าแถมไม่กินข้าวเย็นอีกต่างหาก) แต่งานเลี้ยงส่งที่ศูนย์ฯหลวงพี่จำได้ค่อนข้างดี วันนั้นหลวงพี่เป็นเจ้าภาพเลี้ยงปานะและไอศครีมกับพระและเจ้าหน้าที่ทั้งศูนย์ ในคืนนั้นพระอาจารย์ท่านได้มอบดวงแก้วขนาด ๖ เซ็นติเมตรเป็นของขวัญให้หนึ่งดวง หลวงพี่ตั้งชื่อให้ดวงแก้วดวงนี้ว่า </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">“เนกขัมมะ” </span></div> <br /> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7XZqjIUv8faKID3ONbkRmFjlG4SygWfD9UwVmRHDzhBYiKPf_T55ZuuPYwI-82qDLgDlBkCDdswk7Vts847lcM0T_zXcvp-VILXU0xonk6ESNaCOeFEYu4RjnxJBpkNwMVRx89kztDLB5/s1600/P1110545.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="397" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7XZqjIUv8faKID3ONbkRmFjlG4SygWfD9UwVmRHDzhBYiKPf_T55ZuuPYwI-82qDLgDlBkCDdswk7Vts847lcM0T_zXcvp-VILXU0xonk6ESNaCOeFEYu4RjnxJBpkNwMVRx89kztDLB5/s400/P1110545.jpg" width="400" /></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;">พระอาจารย์ที่ศูนย์วัดพระธรรมกายโตเกียว</span><br /> <span style="font-size: small;">มอบดวงแก้วขนาด 6 cm ให้เป็นของขวัญ</span></td></tr> </tbody></table> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">        เนื่องจากมีกีต้าร์ของหลวงพี่ที่รอส่งกลับเมืองไทยอยู่ที่ศูนย์หนึ่งตัว หลวงพี่จึงใช้โอกาสนั้นเล่นกีต้าร์และร้องเพลง มันเป็นเพลงที่บรรยายความรู้สึกของคนที่พลัดพรากจากบ้านเมืองมาได้อย่างถึงแก่นของอารมณ์</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>.. จำได้ว่าเล่นกีต้าร์ไป </b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>ร้องเพลงนี้ไป </b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>เห็นหลายคนในห้องน้ำตาซึม..</b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: red; font-size: x-large;">......................................</span><br /> <br /> <span style="color: #38761d; font-size: large;">ฟังเพลง <a href="https://www.youtube.com/watch?v=x6cfNgUXyNM">เดือนเพ็ญ</a></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">เดือนเพ็ญสวยเย็นเห็นอร่าม</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">นภาแจ่มนวลดูงาม เย็นชื่นหนอยาม เมื่อลมพัดมา</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">แสงจันทร์นวล ยวนใจข้า คิดถึงถิ่นที่จากมา</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">คิดถึงท้องนา บ้านเรือนที่เคยเนา</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">กองไฟ สุมควายตามคอก เจ้าคง ไม่มืดดับดอก</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">จันทร์เอ๋ย ช่วยบอกให้ลมช่วยเป่า</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">สุมไฟให้แรงเข้า พัดไล่ความมืดเย็นหนาว</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">ให้พี่น้องเรา นอนหลับอุ่นสบาย</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">เรไรร้องดังฟังว่า</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">เสียงเจ้าที่เฝ้าครวญหา ลมเอ๋ย ช่วยพากระซิบข้างกาย</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">ข้ายังคอยอยู่ไม่หน่าย มิเลือนห่างจากเคลื่อนคลาย </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">คิดถึงมิวายที่เราจากกัน</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">ลมเอยช่วยเป็นสื่อให้</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">นำรักจากห้วงดวงใจ </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">ของข้านี้ไปบอกเขาน้ำนา</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">ให้เมืองไทยรู้ว่า</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">ไม่นานลูกที่จากมา</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">จะไปซบหน้ากับอกแม่เอย</span><span style="color: #660000; font-size: large;">..</span><br /> <br /> <span style="color: red; font-size: x-large;">......................................</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"> </span><span style="color: #660000; font-size: large;">   </span><b style="color: #660000; font-size: x-large;"> </b><br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">     </span></div> </div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: blue; font-size: large;"><b><span style="background-color: yellow;"> นั่นเป็นการจับกีต้าร์ร้องเพลง</span></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: blue; font-size: large;"><b><span style="background-color: yellow;"><br /></span></b></span></div> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: blue; font-size: large;"><b style="background-color: yellow;">เป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตของหลวงพี่ ..</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: blue; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div style="text-align: right;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">16  ส.ค. 2559 15:37</span></div> <br /> <div> <div> <div style="text-align: right;"> <b style="background-color: white; font-size: x-large;"><span style="color: #0b5394;">โดยพระธาดา จรณธโร</span></b><br /> <b style="background-color: white; font-size: x-large;"><span style="color: #0b5394;"><br /></span></b></div> <div style="text-align: right;"> <span style="background-color: white; color: #0b5394; font-size: large;">ประธานมูลนิธิธรรมชาติพิสุทธิ์</span><br /> <span style="background-color: white; color: #0b5394; font-size: large;">(องค์กรสาธารณประโยชน์)</span></div> <br /> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></b></span><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></b></span><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></b></span><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;">อ่านบทนำ - บทที่ 6ได้ที่</span><span style="color: #660000;"> </span></b></span><br /> <span style="font-size: large;"><a href="http://buddhisthotissue.blogspot.jp/2016/08/series_1.html">http://buddhisthotissue.blogsp ot.jp/2016/08/series_1.html</a></span><br /> <span style="font-size: large;"><br /></span> <br /> <div> <b style="font-size: x-large;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">อ่านบทที่ 7 : ชีวิตคือการเดินทาง ได้ที่</span></b></div> </div> <div> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="http://buddhisthotissue.blogspot.com/2016/08/7-series.html">http://buddhisthotissue.blogspot.com/2016/08/7-series.html</a></span></div> <div> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /></span></div> <div> <b style="font-size: x-large;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">อ่านบทที่ 8 : </span></b><span style="font-size: x-large;"><span style="color: #3d85c6;">Been there .. Done that ..</span></span></div> <div> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="http://buddhisthotissue.blogspot.sg/2016/08/8-been-there-done-that-series.html">http://buddhisthotissue.blogspot.sg/2016/08/8-been-there-done-that-series.html</a></span><br /> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b style="color: black;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">อ่านบทที่ 9 : </span></b><span style="color: black; font-size: x-large;"><span style="color: #3d85c6;">My way</span></span></span><br /> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="http://buddhisthotissue.blogspot.jp/2016/08/9-my-way-series.html">http://buddhisthotissue.blogspot.jp/2016/08/9-my-way-series.html</a></span></div> </div>

• 
• 
• 
• 
• 

1. 1
2. 2
3. 3
4. 4
5. 5

• Previous
• Next

บทที่ 10 ซาโยนาระ (เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล The series)

บทที่ 10  :  ซาโยนาระ เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล โดยพระธาดา จรณธโร  ประธานมูลนิธิธรรมชาติพิสุทธิ์ (องค์กรสาธารณประโยชน์) ......................................        เมื่อตั้งใจเป็นประธานกองกฐิ…

อ่านเพิ่มเติม »

บทที่ 9 .. My way ..(เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล The series)

<span style="color: #0b5394; font-size: x-large;"><b>บทที่ 9  :  My way </b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <b style="color: red; font-size: x-large;">เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล</b><br /> <b style="color: red; font-size: x-large;"><br /></b> <span style="color: #660000; font-size: large;">โดยพระธาดา จรณธโร </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">ประธานมูลนิธิธรรมชาติพิสุทธิ์ </span><span style="color: #660000; font-size: large;">(องค์กรสาธารณประโยชน์)</span><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;">......................................</span><br /> <b style="color: #0b5394; font-size: xx-large;"><br /></b> <b style="color: #0b5394;"><span style="font-size: large;">.. My way ..</span></b><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">Regrets, I’ve had a few;</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">but then again, too few to mention.</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">I did what I had to do,</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">I saw it through without exemption.</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">I planned each charted course;</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">each careful step along the byway.</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">And more much more than this,</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">I did it my way.</span><br /> <br /> <br /> <span style="color: #0b5394; font-size: large;">ฟังเพลง <a href="https://youtu.be/J9Enr0FW6E8">My way</a></span><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;">......................................</span><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">(หลวงพี่ปล่อยให้ผู้ที่สนใจทำการบ้าน</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">เปิดดิคท์หาความหมายของเพลงนี้กันเองนะ)</span><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;">......................................</span><br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><br /> <br /></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #660000; font-size: large;"> หลวงพี่โตขึ้นมาพร้อมกับเพลงยุค 70s คณะที่ดังมากในยุคนั้นก็เช่น The Carpenters มีเพลงเช่น Mr.Postman หรือ Yesterday once more ซึ่งพอได้ยินบ่อยๆก็แทบจะร้องตามได้ แล้วก็ไปหาเนื้อเพลงจากหนังสือ IS Song Hits พอได้เนื้อเพลงก็เปิดดิคท์หาความหมายของเพลง สมัยนั้นมีหนังสือชื่อ Learn English From Song (เรียนภาษาอังกฤษจากเพลง) หลวงพี่สะสมหนังสือประเภทนี้ไว้หลายสิบเล่มตั้งแต่ยังเรียนมัธยม </span><b style="color: #660000; font-size: 12.8px;"><span style="font-size: large;">สิ่งหนึ่งที่อยากได้มากแต่ที่บ้านไม่มีก็คือกีต้าร์ นั่นอาจเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ไม่ค่อยชอบอยู่บ้านในช่วงวัยรุ่น</span></b></td></tr> </tbody></table> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000; font-size: medium;"><br /></span> </span><br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig2oEfoEX4YOZkb7J0yXXZ9miGF5Flb1Lq2fJpDu0jpGUM1mp4pA-crKPJgE139fJcjI8bLKl51MpzBtm5DLY8Y6-awUr2DZLgSi6PZple7r9g4svi1zSG_gLeNxAPOV9nx8m3cGnpOSS5/s1600/maxresdefault+%25282%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig2oEfoEX4YOZkb7J0yXXZ9miGF5Flb1Lq2fJpDu0jpGUM1mp4pA-crKPJgE139fJcjI8bLKl51MpzBtm5DLY8Y6-awUr2DZLgSi6PZple7r9g4svi1zSG_gLeNxAPOV9nx8m3cGnpOSS5/s400/maxresdefault+%25282%2529.jpg" width="400" /></span></a></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5lMBUi19boW9RAxj0n7H_x9b7R2c-zS113MOmGXjBtibzRX8cjvshNtkN86kUFdJS-92xowapml-PZDmdJyhmKRiL7K0qe-IXJRZH_6bmbHKBkhqyGn1TpSjpRwCAXjfDocMA7jxk17uP/s1600/guitar-756326_960_720.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5lMBUi19boW9RAxj0n7H_x9b7R2c-zS113MOmGXjBtibzRX8cjvshNtkN86kUFdJS-92xowapml-PZDmdJyhmKRiL7K0qe-IXJRZH_6bmbHKBkhqyGn1TpSjpRwCAXjfDocMA7jxk17uP/s400/guitar-756326_960_720.jpg" width="400" /></span></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">ดนตรี เพื่อนที่ดีในชีวิต</span></td></tr> </tbody></table> <span style="font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ช่วงเรียนช่างกลเพื่อนๆชวนกันตั้งวงดนตรี เนื่องจากหลวงพี่เล่นเครื่องดนตรีอะไรไม่เป็นจึงได้รับตำแหน่งนักร้องประจำวง จากนั้นก็ยืมกีต้าร์เพื่อนเล่นจนพอปะล่อมปะแล่มไปได้บ้าง วันหนึ่งคุณพ่อไปซื้อกีตาร์มาให้ตัวหนึ่งจากร้านแถวๆหลังกระทรวง มันเป็นกีต้าร์คลาสสิคยี่ห้อโนเนม ถ้าขึ้นสายให้ได้คีย์เสียงมาตรฐานสายจะตึงแทบขาด เล่นแล้วเจ็บนิ้วมากๆ (แก้ไขด้วยการจับมันคว่ำหน้าตีแทนกลอง) เล่นแล้วลืมคลายสายไม่กี่ครั้งความตึงของสายดึงจนคอกีต้าร์โก่ง แต่มันก็เป็นเพื่อนที่ดีในบางช่วงของชีวิต</span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000; font-size: medium;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: medium;"><br /></span> </span><br /> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4EmmeYBfVteczW5ItwrrOB2OniXqsi9rJoh_G2x8MFU5qLAW0k21A_HTthhFp425pZpvca5zIIMDDJn9CJiDHgB_0DwwiWCE_BMb6gyAv9lTYR_TQLyrMtiCBwvlknSuytqkWudY2fK7Q/s1600/1177.acoustic-guitar-picspaper-com.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4EmmeYBfVteczW5ItwrrOB2OniXqsi9rJoh_G2x8MFU5qLAW0k21A_HTthhFp425pZpvca5zIIMDDJn9CJiDHgB_0DwwiWCE_BMb6gyAv9lTYR_TQLyrMtiCBwvlknSuytqkWudY2fK7Q/s400/1177.acoustic-guitar-picspaper-com.jpg" width="400" /></span></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">ตอนอยู่ที่ญี่ปุ่น หลวงพี่สะสมเครื่องดนตรี<br />โดยเฉพาะกีต้าร์ มี 4 ตัว</span></td></tr> </tbody></table> <span style="font-size: large;"><br /></span> <span style="font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       งานอดิเรกอย่างหนึ่งสมัยอยู่ญี่ปุ่นของหลวงพี่ก็คือการสะสมเครื่องดนตรี อพาร์ทเมนท์ของหลวงพี่ซึ่งกว้างขวางเพราะอยู่คนเดียวจึงเป็นกึ่งๆสตูดิโอดนตรีไป มีทั้งเปียโนไฟฟ้า และกีต้าร์ อีก เอ่อ.. ไม่มาก.. แค่ 4 ตัว ส่วนใหญ่มันจะทำหน้าที่เป็นเฟอร์นิเจอร์มากกว่าเป็นเครื่องดนตรี .. เพราะเกรงใจเพื่อนบ้านจึงไม่มีกลองชุด</span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000; font-size: medium;"><br /></span> </span><br /> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdJBpFmmPYkX4E2gpdEpw8mYkljWSxBbfnlODbbPtOcRHcyscxbbtgrPxHWzi8lHN8Japt_oVxdZIUE7WYmkGFjOQ3NkVo3kGE4LBXDzjDr2MxaROTfLk8Xl_4URce5KKuu-8MVshMLusi/s1600/0524-young-astronomy-voila-2012-002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdJBpFmmPYkX4E2gpdEpw8mYkljWSxBbfnlODbbPtOcRHcyscxbbtgrPxHWzi8lHN8Japt_oVxdZIUE7WYmkGFjOQ3NkVo3kGE4LBXDzjDr2MxaROTfLk8Xl_4URce5KKuu-8MVshMLusi/s400/0524-young-astronomy-voila-2012-002.jpg" width="266" /></span></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">ตั้งกล้องดูดาว</span></td></tr> </tbody></table> <span style="color: #660000; font-size: large;">       </span><br /> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoyFDRXYU0WlZBgyIAm0WVauu_QDTapi3pFOwr2JVweQ6d21cRsdVWneLn2gFldvufw7y2ol7ZMawR7pAWkn5UHtXu1C8SJjLkcyL198OQPVNyP0ulYa0zkquDRTG8Jj93yp1me6u6rC4r/s1600/moon_2_nkn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoyFDRXYU0WlZBgyIAm0WVauu_QDTapi3pFOwr2JVweQ6d21cRsdVWneLn2gFldvufw7y2ol7ZMawR7pAWkn5UHtXu1C8SJjLkcyL198OQPVNyP0ulYa0zkquDRTG8Jj93yp1me6u6rC4r/s400/moon_2_nkn.jpg" width="265" /></span></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">ภาพผิวดวงจันทร์</span></td></tr> </tbody></table> <br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">      <b> อีกอย่างหนึ่งที่สะสมไว้คืออุปกรณ์ถ่ายภาพและ .. จะอะไรเสียอีก .. กล้องดูดาว .. </b>หลวงพี่ใช้กล้องตัวนี้ส่องดูจนเห็นวงแหวนของดาวเสาร์และดวงจันทร์บริวารของดาวพฤหัส แบบเดียวกับที่กาลิเลโอเห็นเมื่อหลายร้อยปีก่อน ตอนกลางคืนบ่อยครั้งหลวงพี่เอาอุปกรณ์ดูดาวใส่ท้ายรถยนต์แล้วก็ขับไปคนเดียวบ้าง ชวนเพื่อนไปด้วยบ้างไปหาที่ดูดาวตามป่าตามเขา ครั้งสองครั้งแรกมีเพื่อนไปด้วย แต่พวกเขาคงหาความสุขจากการดูจุดขาวๆสว่างๆกลางท้องฟ้ามืดๆไม่เจอ ตอนหลังหลวงพี่จึงออกไปดูดาวคนเดียว แต่ปัญหาของญี่ปุ่นก็คือ หาสถานที่มืดสนิทปราศจากแสงไฟฟ้าได้ยากเย็นแสนเข็ญ</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ครั้งหนึ่งอ่านเจอบทความว่านักดาราศาสตร์ส่องกล้องไปเจอระบบสุริยะจักรวาลที่มีดวงอาทิตย์หลายดวง นักวิทยาศาสตร์ตื่นเต้นกันมาก หลวงพี่อ่านเจอแล้วก็ขำๆ นึกในใจว่าพระพุทธเจ้าท่านบอกเอาไว้ตั้งนานแล้วมีบันทึกในพระไตรปิฎกว่าต่อไปเมื่อมนุษย์กิเลสหนาปัญญาหยาบมากขึ้น ดวงอาทิตย์ดวงที่สอง..และสาม..และสี่จนถึงเจ็ดดวง จะบังเกิดขึ้นบนท้องฟ้า ..</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ครั้งหนึ่งหลวงพี่ยกอุปกรณ์ดูดาวลงไปตั้งส่องดูพระจันทร์ที่สวนสาธารณะใกล้ๆอพาร์ทเม้นท์ ก็มีหนุ่มสาวคู่หนึ่งเดินมาเยี่ยมๆมองๆ หลวงพี่เห็นว่าผู้ชายสนใจมากก็เลยเรียกไอ้หนุ่มมาดู เจ้าหนุ่มส่องพระจันทร์ผ่านกล้องแล้วก็อุทานไม่ขาดปากว่าสุโก้ยๆ พอคุยกันถูกคอหลวงพี่เลยชวนทั้งคู่มาที่อพาร์ทเม้นท์ ไอ้หนุ่มเห็นกีต้าร์เข้าเท่านั้นก็เลยแจมกีต้าร์กันสนุกสนาน คนญี่ปุ่นส่วนใหญ่ถ้าทำอะไรก็จะทำกันจริงๆ ไอ้หนุ่มคนนี้เล่นกีต้าร์สไตล์แจ็ส บลูส์ เก่งระดับเจ้าของกีต้าร์อยากจะมุดพื้นแทรกผนังหายตัวไปเลย</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #0b5394;"><br /></span></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #0b5394;">Enough is enough</span></b><span style="color: #660000;"> </span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: large;"><span style="color: #0b5394;"><b>( พอก็คือพอ แปลง่ายดีจัง )</b></span><span style="color: #660000;"> </span></span></div> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span> <span style="color: red; font-size: x-large;">......................................</span><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;"><br /></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;">  </span><b><span style="color: #38761d;">     เมื่อหลวงพี่ตัดสินใจแล้วว่า</span></b></span><br /> <span style="color: #38761d; font-size: large;"><b>จะบวชบูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงพ่อ</b></span><br /> <span style="color: #38761d; font-size: large;"><b>หลวงพี่ก็วางแผนจัดการทรัพย์สมบัติทั้งหมด </b></span><br /> <span style="color: #38761d; font-size: large;"><b>อุปกรณ์ดูดาวและอุปกรณ์ถ่ายภาพส่วนใหญ่</b></span><br /> <span style="color: #38761d; font-size: large;"><b>รวมถึงรถยนต์และสกูทเตอร์</b></span><br /> <b><span style="color: #38761d;"><span style="font-size: large;">เปลี่ยนเป็นปัจจัย </span><span style="font-size: large;">เอาไปสมทบกองกฐิน</span></span></b><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;">......................................</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"> </span><span style="background-color: #660000; color: white; font-size: large;">  พูดถึงกฐินปี 2546  </span><span style="color: #660000; font-size: large;"> </span><span style="color: #660000; font-size: large;">สร้างอาคาร 60 ปีพระราชภาวนาวิสุทธิ์ </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">     <b>  ซึ่งหลวงพี่ปวารณาเป็นประธานกอง</b> ตอนแรกก็คิดว่าสบายๆแบ่งเงินเดือนออกมาทยอยทำไปเรื่อยๆ ถึงเดือนที่ทอดกฐินก็เต็มกองพอดี ปรากฎว่าปีนั้นเป็นบุญพิเศษ พระเดชพระคุณหลวงพ่อเพิ่มบุญให้เป็นสองเท่าของปีที่ผ่านมา ซึ่งสำหรับมนุษย์เงินเดือนอย่างหลวงพี่ ก็นับว่าท้าทายใช้ได้เลย นับจากรับเป็นประธานกองกฐินก็พูดได้เลยว่าเงินเดือนออกมาแทบไม่ได้ใช้เอง ถวายเข้ากองกฐินเกือบทั้งหมด </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;">       </span><i><b><span style="color: #38761d;">ทำไปก็ปลื้มไป </span></b></i></span><span style="font-size: large;"><i><b><span style="color: #38761d;">แล้วก็อธิษฐานจิตให้ได้มีโอกาสได้ศึกษาสมาธิขั้นสูง หวังว่าสักวันหนึ่งแทนที่จะเรียนรู้โลกและจักรวาลผ่านกล้องดูดาว เราจะไปดูเองด้วยใจที่เป็นสมาธิดังเช่นผู้มีรู้มีญาณทั้งหลาย</span></b></i></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       อุปกรณ์ถ่ายภาพที่เหลือนั้นมองว่าน่าจะเป็นประโยชน์กับงานของวัด จึงรบกวนให้หลวงพี่รูปหนึ่งช่วยเป็นธุระ ส่วนกีต้าร์นั้นหลวงพี่ฝากน้องที่ญี่ปุ่นถือมาเมืองไทยเพื่อใช้ในงานพระศาสนา ภายหลังมีผู้ไปรวบรวมมาได้สามตัวและอยู่กับวงปัญจสิกขะจนถึงปัจจุบัน อุปกรณ์โฮมเธียร์เตอร์ถวายไปที่วัดไทยนากาโน่ เปียโนไฟฟ้ายกให้น้องคนหนึ่งไป ส่วนของที่เหลือก็เรียกเพื่อนๆที่ไปศูนย์โตเกียวด้วยกันมาเลือก</span><span style="color: red;"><span style="font-size: large;"> <b>ใครอยากได้อะไรก็เอาไป </b></span><span style="font-size: large;"><b>ทรัพย์สินอื่นๆรวมทั้งอสังหาริมทรัพย์ในประเทศไทยก็ไม่ได้เก็บไว้ในชื่อตัวเองเลย แจกจ่ายไปจนหมดสิ้น </b></span></span><br /> <br /> <span style="color: red; font-size: x-large;">......................................</span><br /> <span style="font-size: x-large;"><span style="color: #38761d;"><b><br /></b></span></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #38761d;"><b>.. เกิดมาก็มาแต่ตัว จะบวชแล้ว</b></span></span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #38761d;"><b>ไม่รู้จะสะสมไว้ให้หนักไปทำไม..</b></span></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: red; font-size: x-large;">......................................</span><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ทางด้านที่ทำงานตอนนั้นเป็นยุคทอง</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">ของตลาดด้านโทรคมนาคม </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ถ้าหลวงพี่อยากจะเอาดีในด้านหน้าที่การงานทางโลกนั้น</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">มีหนทางให้ไปต่ออีกมากมาย </span><span style="color: #660000; font-size: large;">(โดยไม่ต้องเลี่อยขาเก้าอี้ใคร ไม่ต้องไปใส่ร้ายป้ายข้อหาใครให้ตัวเองดูดีมีผลงาน .. เอ่อ .. ขอโทษ .. นอกเรื่องไปหน่อย) </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       อีกทั้งสัญญาเป็นเอ็กซแพทที่ญี่ปุ่นซึ่งต่อเป็นครั้งที่สองจะหมดปลายปี 2547 ปัญหาเดียวก็คือ..</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="background-color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;"><b style="background-color: #f3f3f3;"> ถ้ารอทำงานให้ครบสัญญา </b></span></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="background-color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;"><b style="background-color: #f3f3f3;"><br /></b></span></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="background-color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;"><b style="background-color: #f3f3f3;">หลวงพี่จะไม่ได้บวชรุ่นบูชาธรรม</b></span></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="background-color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;"><b style="background-color: #f3f3f3;"><br /></b></span></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="background-color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;"><b style="background-color: #f3f3f3;">ไม่ทันแม้กระทั่งรุ่นเข้าพรรษา </b></span></span></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">  </span><span style="color: red; font-size: x-large;">......................................</span><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;"><br /></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;">     </span> <b><span style="color: #38761d;">หลวงพี่ตัดสินใจได้ง่ายๆ </span></b></span><br /> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #38761d;"><br /></span></b></span> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #38761d;">เดินไปคุยกับหัวหน้าเลยหกเดือนล่วงหน้า</span></b></span><br /> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #38761d;"><br /></span></b></span> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #38761d;">ว่าจะลาออกในเดือนมีนาคม 2547 </span></b></span><br /> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #38761d;"><br /></span></b></span> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #38761d;">หัวหน้างานตกใจมาก</span></b></span><br /> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #38761d;"><br /></span></b></span> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #38761d;">แต่ที่สุดก็เคารพในการตัดสินใจของหลวงพี่</span></b></span><br /> <br /> <span style="color: red; font-size: x-large;">......................................</span><span style="color: #660000; font-size: large;">  </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">  </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">       เพื่อไม่ให้การงานสะดุด </span><span style="color: #660000; font-size: large;">หลวงพี่นั่งวางแผนกับหัวหน้าหาคนมาทำงานแทนตัวเองเพื่อถ่ายทอดงานให้ ในที่สุดก็ตกลงใจเลือกลูกน้องคนหนึ่งชาวฟินแลนด์  นอกจากตำแหน่งงานแล้วเจ้าลูกน้องคนนี้ยังได้สืบทอดเสื้อแจ็คเก็ตตัวเก่งที่หลวงพี่ใช้ประจำยามขี่สกูทเตอร์ไปด้วย ยังจำสีหน้าของลูกน้องตอนนั้นได้ดี แกปลื้มมากทีเดียว</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: red; font-size: x-large;">......................................</span><span style="color: #660000; font-size: large;">  </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">And now, the end is near; </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">and so I face the final curtain.</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">My friend, I’ll say it clear,</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">I’ll state my case, of which I’m certain.</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">I’ve lived a life that’s full.</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">I’ve traveled each and every highway;</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">And more, much more than this,</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">I did it my way.</span><br /> <br /> <span style="color: red; font-size: x-large;">......................................</span><span style="color: #660000; font-size: large;">  </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #0b5394; font-size: large;"><b>และแล้วฉากสุดท้ายในชีวิตฆราวาส</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #0b5394; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #0b5394; font-size: large;"><b>ของหลวงพี่ก็มาถึง </b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #0b5394; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #0b5394; font-size: large;"><b>ในวันหนึ่งกลางเดือนมีนาคม 2547</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div style="text-align: right;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">12  ส.ค. 2559 15:47</span></div> <div> <br /></div> <div> <br /></div> <div> <div> <div style="text-align: right;"> <b style="background-color: white; color: white; font-size: x-large;"><span style="color: #38761d;">โดยพระธาดา จรณธโร</span></b></div> <div style="text-align: right;"> <span style="background-color: white; color: #38761d; font-size: large;">ประธานมูลนิธิธรรมชาติพิสุทธิ์</span><br /> <span style="background-color: white; color: #38761d; font-size: large;">(องค์กรสาธารณประโยชน์)</span></div> <br /> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></b></span><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></b></span><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></b></span><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;">อ่านบทนำ - บทที่ 6ได้ที่</span><span style="color: #660000;"> </span></b></span><br /> <span style="font-size: large;"><a href="http://buddhisthotissue.blogspot.jp/2016/08/series_1.html"><b>http://buddhisthotissue.blogsp ot.jp/2016/08/series_1.html</b></a></span><br /> <span style="font-size: large;"><br /></span> <br /> <div> <b style="font-size: x-large;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">อ่านบทที่ 7 : ชีวิตคือการเดินทาง ได้ที่</span></b></div> </div> <div> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><a href="http://buddhisthotissue.blogspot.com/2016/08/7-series.html">http://buddhisthotissue.blogspot.com/2016/08/7-series.html</a></b></span></div> <div> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /></span></div> <div> <b style="font-size: x-large;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">อ่านบทที่ 8 : </span></b><span style="font-size: x-large;"><span style="color: #3d85c6;">Been there .. Done that ..</span></span></div> <div> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="http://buddhisthotissue.blogspot.sg/2016/08/8-been-there-done-that-series.html"><b>http://buddhisthotissue.blogspot.sg/2016/08/8-been-there-done-that-series.html</b></a></span></div> <div> </div> </div>

• 
• 
• 
• 
• 

1. 1
2. 2
3. 3
4. 4
5. 5

• Previous
• Next

บทที่ 9 .. My way ..(เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล The series)

บทที่ 9  :  My way  เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล โดยพระธาดา จรณธโร  ประธานมูลนิธิธรรมชาติพิสุทธิ์ (องค์กรสาธารณประโยชน์) ...................................... .. My way .. Regrets, I’ve had a few…

อ่านเพิ่มเติม »

บทที่ 8 : Been there .. Done that .. (เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล The series)

<span style="color: #0b5394; font-size: x-large;">บทที่ 8 : Been there .. Done that ..</span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span> <span style="color: red; font-size: large;"><b>เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล</b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">โดยพระธาดา จรณธโร </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">ประธานมูลนิธิธรรมชาติพิสุทธิ์ </span><span style="color: #660000; font-size: large;">(องค์กรสาธารณประโยชน์)</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: red; font-size: x-large;">...........................</span><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;"><br /></span> <span style="color: #0b5394; font-size: x-large;">Been there .. Done that ..</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">เป็นวลีที่เพื่อนฝรั่งชอบพูด มีความหมายประมาณว่า .. ที่นั่นก็เคยไป(แล้ว) ไอ้นั่นก็เคยทำ(แล้ว) ..</span><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;">...........................</span><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;"><br /></span> <br /> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf3Y37pdiY4sbtgV4F7KoMTwoPFu9kl5Nq3tE2D7Qs2FtYc951I_6g-sjXtfB8wNxFxnuoAgGftGY9MLTeDbgYciHaRrP-A96hyphenhyphenax2PAVxwf1aDCbPJTJpU3S5QiIt-_qKjy47oBGpkEEo/s1600/%25E0%25B9%2581%25E0%25B8%259C%25E0%25B8%2599%25E0%25B8%2597%25E0%25B8%25B5%25E0%25B9%2588%25E0%25B9%2580%25E0%25B8%258B%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25A2%25E0%25B9%2588%25E0%25B8%25B2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="233" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf3Y37pdiY4sbtgV4F7KoMTwoPFu9kl5Nq3tE2D7Qs2FtYc951I_6g-sjXtfB8wNxFxnuoAgGftGY9MLTeDbgYciHaRrP-A96hyphenhyphenax2PAVxwf1aDCbPJTJpU3S5QiIt-_qKjy47oBGpkEEo/s400/%25E0%25B9%2581%25E0%25B8%259C%25E0%25B8%2599%25E0%25B8%2597%25E0%25B8%25B5%25E0%25B9%2588%25E0%25B9%2580%25E0%25B8%258B%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25A2%25E0%25B9%2588%25E0%25B8%25B2.jpg" width="400" /></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">แผนที่ Setagaya, JAPAN</span></td></tr> </tbody></table> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtPEfICh9UqjXvNU4exL5WnT4v2P5benhuQ3OoQyikY7Lui6wO3xAqMuBq0lxa1IJqJ5lZRRRvSH2VSvqj-Vy8wrlAn44EeCWA_S4DIyTzhs8eIaVAyJBZeJD9lAdMSQ1dNUtbGjvn-Rog/s1600/%25E0%25B9%2580%25E0%25B8%258B%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25A2%25E0%25B9%2588%25E0%25B8%25B2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtPEfICh9UqjXvNU4exL5WnT4v2P5benhuQ3OoQyikY7Lui6wO3xAqMuBq0lxa1IJqJ5lZRRRvSH2VSvqj-Vy8wrlAn44EeCWA_S4DIyTzhs8eIaVAyJBZeJD9lAdMSQ1dNUtbGjvn-Rog/s400/%25E0%25B9%2580%25E0%25B8%258B%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25A2%25E0%25B9%2588%25E0%25B8%25B2.jpg" width="400" /></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">ย่านช๊อปปิ้ง เซตากาย่า</span></td></tr> </tbody></table> <span style="color: #660000; font-size: large;">    </span><span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="font-size: x-large;">   </span><b><span style="font-size: large;">ตอนย้ายไปอยู่ที่ญี่ปุ่น ...</span></b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">หลวงพี่เลือกอยู่ที่อพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่งแถวเซตากาย่าในกรุงโตเกียวติดกับสวนสาธารณะเล็กๆ จริงๆต้องเรียกว่าสตูดิโอเพราะไม่มีการกั้นผนังเป็นห้องเล็กห้องน้อย เป็นห้องโล่งกว้าง อยู่สบาย เรียบง่ายคลาสสิค บางครั้งก็ชวนเพื่อนๆที่ทำงานมาทำอาหารทานกัน หลวงพี่โชว์ฝีมือเจียวไข่ทำต้มยำเลี้ยง เพื่อนชาวญี่ปุ่นชมกันใหญ่ว่าสุโก้ยๆ ตอนหลังอยู่นานๆเข้าจึงรู้ว่าคนญี่ปุ่นสุภาพมาก เขามักจะพยายามพูดให้เรารู้สึกดี จริงๆแล้วจึงไม่รู้ว่าเราทำอาหารอร่อยจริงๆรึว่าเขาแกล้งชมให้เราสบายใจ </span><br /> <br /> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi6ermEmfflQHGInwiILMtYOLOFTvWZzCvPNi482A-vcuRu6wRJYa3Pw-bLgJQ91-QnQC8AgXMcG8fvlz3nQqK_DebY5pxJa2-itypqMp8cnfd6lQYXzKIN8_jFyl3h9iG13TaH8LfcKHf/s1600/Keisei-Skyliner-Tokyo-Subway-packet-01.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi6ermEmfflQHGInwiILMtYOLOFTvWZzCvPNi482A-vcuRu6wRJYa3Pw-bLgJQ91-QnQC8AgXMcG8fvlz3nQqK_DebY5pxJa2-itypqMp8cnfd6lQYXzKIN8_jFyl3h9iG13TaH8LfcKHf/s400/Keisei-Skyliner-Tokyo-Subway-packet-01.JPG" width="400" /></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;">ภายในสถานีรถไฟ ไปโตเกียว</span></td></tr> </tbody></table> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0Pd80Wh7skK6PejLvWE_-g0ItJBop2pHW5qs05r7Mt57Oiti9lEyS4WhQ89QNCsYMU-BYFD5kxp2YtcIFfu1a1nW6fXQjxm4K1RdhXZlka8eyFWossMAlwyz_IxtGkPYlXcS1HUB3KARI/s1600/maxresdefault+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0Pd80Wh7skK6PejLvWE_-g0ItJBop2pHW5qs05r7Mt57Oiti9lEyS4WhQ89QNCsYMU-BYFD5kxp2YtcIFfu1a1nW6fXQjxm4K1RdhXZlka8eyFWossMAlwyz_IxtGkPYlXcS1HUB3KARI/s400/maxresdefault+%25281%2529.jpg" width="400" /></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;">ป้ายสีดำ บอกสถานีต่อไป เหมือนรถไฟฟ้าบ้านเรา</span></td></tr> </tbody></table> <br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ช่วงสุดสัปดาห์นอกจากหาเดินดูซื้อข้าวของชมบ้านเมืองแล้ว </span><br /> <span style="color: blue;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>กิจกรรมอย่างหนึ่งที่หลวงพี่ชอบมากก็คือ</b></span></span><br /> <span style="color: blue;"><span style="color: blue; font-size: large; font-weight: bold;"><br /></span><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>นั่งรถไฟไปจนสุดสายทางทิศตะวันตกของโตเกียว </b></span></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">แค่ชั่วโมงเดียวก็ไปถึงส่วนที่เป็นป่าเขา </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">หลวงพี่ชอบไปเดินป่า </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">แล้วก็นั่งริมน้ำถอดรองเท้าเอาเท้าแช่น้ำเล่น </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7aBxz_zbPMYrPypw9iOKxBVcisqTIZm5U1VexvgU-GRa9BXuJQhNiIYMVH2Fpbo4mQrJyj8Hu_9UemMRLdMbdO6CA_1FM_H9_T5LnpC08x4zOruWaN0OApdwXx0ui0rEnpO2lWl_fYZ8f/s1600/Yatadera+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7aBxz_zbPMYrPypw9iOKxBVcisqTIZm5U1VexvgU-GRa9BXuJQhNiIYMVH2Fpbo4mQrJyj8Hu_9UemMRLdMbdO6CA_1FM_H9_T5LnpC08x4zOruWaN0OApdwXx0ui0rEnpO2lWl_fYZ8f/s400/Yatadera+2.jpg" width="400" /></a></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzNKObbzaF1FRLHBMGFzXR7rAvLJTgOPO85oMH8NteMgM8gcAgDBC6Hq1Pvefuix_YkIwtIZWjguaoIdFomJYlGMGRIa0FNOvuB12Saj6ctMY94kOIqaRRCGaQBodr562-S-8SEmuH7KEW/s1600/travelpantip_fukuoka68.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzNKObbzaF1FRLHBMGFzXR7rAvLJTgOPO85oMH8NteMgM8gcAgDBC6Hq1Pvefuix_YkIwtIZWjguaoIdFomJYlGMGRIa0FNOvuB12Saj6ctMY94kOIqaRRCGaQBodr562-S-8SEmuH7KEW/s400/travelpantip_fukuoka68.jpg" width="400" /></a></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJeoQ804xNh9ifYDBKORTcfkcdrAVPy62_V62W7-Q6Qslxut80UCVjzT7InhQQP0-CtsBTrh286HN8fXwbGG0L4vJEthhwckScWyo4A_zpq9SNxZR-dIyh-ULtLYXDeS_iMq16uQ1h6XLc/s1600/3.6.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJeoQ804xNh9ifYDBKORTcfkcdrAVPy62_V62W7-Q6Qslxut80UCVjzT7InhQQP0-CtsBTrh286HN8fXwbGG0L4vJEthhwckScWyo4A_zpq9SNxZR-dIyh-ULtLYXDeS_iMq16uQ1h6XLc/s400/3.6.JPG" width="400" /></a></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: red; font-size: x-large;">...........................</span></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ในฤดูร้อนช่วงเดือนกรกฏาคมของทุกปี ทางการเปิดให้นักท่องเที่ยวเดินขึ้นไปจนถึงยอดเขาฟูจิ </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX8Ll_Ids_zY8fXc4Vi-6zNj48yRDhImJhzwceTMhwDnEABrorhnaNAvWYfNbonZJUPlyOY7PU4RyTYL9h_n5eELqYq18-xZY_zv6M3s2HFyuCUm0VmnDLegbljCisxHqiknc9esbq4Oq-/s1600/Image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX8Ll_Ids_zY8fXc4Vi-6zNj48yRDhImJhzwceTMhwDnEABrorhnaNAvWYfNbonZJUPlyOY7PU4RyTYL9h_n5eELqYq18-xZY_zv6M3s2HFyuCUm0VmnDLegbljCisxHqiknc9esbq4Oq-/s400/Image.jpg" width="400" /></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;">ภูเขาไฟฟูจิ หรือ ฟูจิซาน</span></td></tr> </tbody></table> <span style="color: #660000; font-size: large;">       แน่นอนหลวงพี่ไม่พลาดกิจกรรมอย่างนี้อยู่แล้ว ปี 2545 หลวงพี่ชวนเพื่อนร่วมงานชาวมาเลเซียกับชาวสิงคโปร์เดินขึ้นยอดเขาฟูจิ เริ่มเดินตั้งแต่สองทุ่ม กว่าจะถึงยอดเขาต้องใช้ทั้งกำลังขาและกำลังใจเป็นอย่างมาก เพื่อนสองคนทำท่าจะถอดใจกันหลายครั้งเพราะยิ่งสูงอากาศก็ยิ่งเบาบางทำให้เหนื่อยง่าย หกโมงเช้าก็ถึงพอดี</span><br /> <br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #b45f06;"><span style="color: red; font-size: x-large;">...........................</span></span></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #b45f06;">   </span><span style="color: #38761d;">   </span></span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #38761d;"><b><br /></b></span></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #38761d;"><b> เป็นการฉลองวันเกิด</b></span></span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #38761d;"><b>ครบรอบ 40 ปีของหลวงพี่</b></span></span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #38761d;"><b>แบบลืมไม่ลง .. </b></span></span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #38761d;"><b><br /></b></span></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #38761d;"><b>ประหนึ่งเป็นการซ้อมไว้ </b></span></span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #38761d;"><b>อีกหลายปีต่อมา</b></span></span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #38761d;"><b>หลวงพี่จะได้ไปเดินขึ้นลงเขา</b></span></span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #38761d;"><b>อีกหลายครั้ง </b></span></span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #38761d;"><b>แต่ไม่ใช่ในญี่ปุ่น</b></span></span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #38761d;"><b><br /></b></span></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #b45f06;"><span style="color: red; font-size: x-large;">...........................</span></span></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       หลวงพี่มีรถสกู้ทเตอร์(คล้ายรถเวสป้า)คันใหญ่อยู่หนึ่งคัน บางครั้งจะใช้รถคันนี้ <b>ขับไปทำงานที่ศูนย์วิจัยที่โยโกสุกะ</b> ซึ่งอยู่เลย <b>โยโกฮาม่า </b>ไปหน่อย แต่ส่วนใหญ่จะนั่งรถไฟ บ่อยครั้งที่ต้องนั่ง<b>รถไฟหัวจรวด(ชิงกันเซ็น)</b>ไปประชุมกับลูกค้าที่ต่างจังหวัดเช่นเซ็นได หรือโอซาก้า </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       มีครั้งหนึ่งตกรถชิงกันเซ็นเพราะไปถึงชานชาลาช้าไปแค่ไม่กี่วินาที พนักงานประจำชานชาลาก็เห็น พนักงานประจำประตูก็เห็นแต่เขาก็ปิดประตูออกรถไปหน้าตาเฉย<b> ความตรงต่อเวลาของคนญี่ปุ่น</b>นี่ต้องถือว่าสุดยอดจริงๆ </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn9k5fL2wgmqJ8oLlvdhE-gDfTWmSp9NHR6RqY9jlvxdaB7aMrKNO8CJIJxf5-ZiHa-I-eNVSdL2krDA4aM1KmownQilVRV9iyjMr4Rip1k_cYSbc-b5QURqPOjJy-4IN-Y09jckxBOkmp/s1600/Image+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn9k5fL2wgmqJ8oLlvdhE-gDfTWmSp9NHR6RqY9jlvxdaB7aMrKNO8CJIJxf5-ZiHa-I-eNVSdL2krDA4aM1KmownQilVRV9iyjMr4Rip1k_cYSbc-b5QURqPOjJy-4IN-Y09jckxBOkmp/s400/Image+%25281%2529.jpg" width="400" /></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;">รถไฟ "ชินกังเซ็น"</span></td></tr> </tbody></table> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilrdzWq3vliFJdI0I-6rLkB5zGuDLav879dXkNQGeG5SCFtyyzEkQj0sp2recEK4CVe-xPgKmZufzXP_WEO2zltDdrt-EPQpFOpNwbA4a4TGofNO9rM_x41T02opQmB5CH0ueTdgPfAqxk/s1600/37670.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="205" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilrdzWq3vliFJdI0I-6rLkB5zGuDLav879dXkNQGeG5SCFtyyzEkQj0sp2recEK4CVe-xPgKmZufzXP_WEO2zltDdrt-EPQpFOpNwbA4a4TGofNO9rM_x41T02opQmB5CH0ueTdgPfAqxk/s400/37670.jpg" width="400" /></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;">รถไฟ "ชินกังเซ็น" <span style="background-color: white; color: #444444; font-family: "ヒラギノ角ゴ pro w3" , "hiragino kaku gothic pro" , , "meiryo" , "ｍｓ ｐゴシック" , sans-serif;">ที่ทั้งวิ่งเร็ว สะอาด แถมตรงต่อเวลา</span></span></td></tr> </tbody></table> <br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">        วันหนึ่งขณะไปทำธุระที่สถานฑูตไทย หลวงพี่ก็เห็นหนังสือของวัดพระธรรมกายโตเกียว จากนั้นจึงได้ไปปฏิบัติธรรมและทำบุญที่ศูนย์โตเกียวเป็นประจำ ตอนนี้แทนที่จะขี่สกูทเตอร์เที่ยวหลวงพี่ก็เปลี่ยนเป็นขี่มันไปใส่บาตรและไปศูนย์ปฏิบัติธรรมแทน </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span><span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="background-color: #660000; color: white; font-size: large;"> ครั้งหนึ่งในปี 2546 </span><span style="color: #660000; font-size: large;"> </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">        ขณะกลับมาทำบุญที่วัดพระธรรมกาย จำได้ว่าตอนเย็นมีการบูชาหลวงปู่ที่บริเวณสระน้ำหน้ามหาวิหารพระมงคลเทพมุนี เจ้าหน้าที่จัดให้หลวงพี่ได้ยืนคู่กับประธานกฐินปีก่อนหน้านั้น หลวงพี่ก็มาคิดว่าถึงเราจะทำงานต่างประเทศก็เป็นแค่มนุษย์เงินเดือน ไม่เฉียดใกล้ความเป็นเศรษฐีเลย ทำอย่างไรจะทำบุญได้มากๆเหมือนเจ้าภาพท่านนั้น พลันความคิดก็เกิดขึ้นว่า .....</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><i><b><br /></b></i></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><i><b><br /></b></i></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><i><b>ทรัพย์สินเงินทองเราอาจไม่มากมาย แต่มีอย่างหนึ่งที่เจ้าภาพท่านนั้นทำอย่างเราไม่ได้ นั่นคือเราเป็นผู้ชายบวชถวายชีวิตได้เลย</b></i></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b style="background-color: red; color: white;">..แล้ววันที่ถือว่าเป็นวันแห่งการตัดสินใจก็มาถึง.. </b></span></div> <br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">      วันหนึ่งขณะเดินอยู่บนสภาธรรมกายสากลหลังใหม่ หลวงพี่ได้ยินเสียงเพลงๆหนึ่ง เมื่อตั้งใจฟังเนื้อร้องก็เหมือนถูกสะกด </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span><span style="color: red; font-size: x-large;">...........................</span><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;"><br /></span> <b> <span style="color: #660000; font-size: large;">จากเรือน </span></b><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>เหมือนนกที่จากคอน </b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>ไม่อาวรณ์เมื่อจรจากมา </b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>สร้างชีวีให้มีคุณค่า </b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>แสวงหาแต่หนทางพระนิพพาน</b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: red; font-size: x-large;">...........................</span></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: red; font-size: x-large;"><br /></span></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: red; font-size: x-large;"><br /></span></span> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;"> </span><b><span style="color: blue;">..เพลงชีวิตสมณะ.. </span></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><span style="color: blue;">ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านแต่งนั้น </span></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><span style="color: blue;">ลึกซึ้งกินใจหลวงพี่</span></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><span style="color: blue;">อย่างไม่อาจบรรยายได้</span></b><span style="color: #660000;"> </span></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;">       ภาพชีวิตที่ผ่านมาในตอนนั้นของหลวงพี่สี่สิบปีเศษ จะว่านานก็นาน แต่พอนึกๆดูก็ไม่มีอะไร จากวัยเด็กเที่ยววิ่งเล่น มาสู่วัยรุ่นติดเพื่อน มาสู่วัยทำงาน ต่อสู้ฝ่าฟันชีวิตมา อะไรที่เคยอยากทำ ก็ไปทำมาจะหมดแล้ว ที่ไหนที่อยากไปก็ไปมาจนทั่ว อะไรที่อยากได้ก็ไปหาซื้อมา ใช้ชีวิตหัวหกก้นขวิดมาแทบจะทุกรูปแบบ </span></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: medium;"><span style="color: red; font-size: x-large;">แล้วเราเกิดมาทำอะไร?</span></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;"><b><br /></b></span></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;"><b><br /></b></span></span></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;">        <b><i>สี่สิบปีแรกของชีวิตเราผ่านไปแล้ว ที่เหลืออยู่จะรู้ได้อย่างไรว่าจะอยู่ได้อีกกี่ปี? คุณพ่อคุณแม่ก็ไม่มี ภาระเครื่องกังวลอะไรก็ไม่มีแล้ว </i></b></span></span><span style="color: #660000; font-size: large;"><b><i>พลันคำพูดของพระเดชพระคุณหลวงพ่อก็ก้องขึ้นมาในใจ</i></b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: red; font-size: x-large;">...........................</span><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;"><br /></span> <span style="color: blue; font-size: large;">.. เมื่อรู้แล้วว่าในโลกนี้ไม่มีความสุขที่แท้จริง ให้กลับมาหาหลวงพ่อ หลวงพ่อรออยู่ ..</span><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;">...........................</span><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><span style="background-color: #660000; color: white;"> ปี 2546 </span></b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;">       พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยอายุ 59 ปี หลวงพี่รู้แล้วว่าในโอกาสที่ท่านอายุครบ 60 ปี หลวงพี่จะถวายอะไรบูชาธรรมท่าน ..</span></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div style="text-align: right;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">10  ส.ค. 2559 16:49</span></div> <br /> <div> <div style="text-align: right;"> <b style="background-color: white; color: white; font-size: x-large;"><span style="color: #38761d;">โดยพระธาดา จรณธโร</span></b></div> <div style="text-align: right;"> <span style="background-color: white; color: #38761d; font-size: large;">ประธานมูลนิธิธรรมชาติพิสุทธิ์</span><br /> <span style="background-color: white; color: #38761d; font-size: large;">(องค์กรสาธารณประโยชน์)</span></div> <br /> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></b></span><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></b></span><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></b></span><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;">อ่านบทนำ - บทที่ 6ได้ที่</span><span style="color: #660000;"> </span></b></span><br /> <span style="font-size: large;"><a href="http://buddhisthotissue.blogspot.jp/2016/08/series_1.html"><b>http://buddhisthotissue.blogsp ot.jp/2016/08/series_1.html</b></a></span><br /> <span style="font-size: large;"><br /></span> <br /> <div> <b style="font-size: x-large;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">อ่านบทที่ 7 : ชีวิตคือการเดินทาง ได้ที่</span></b></div> </div> <div> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><a href="http://buddhisthotissue.blogspot.com/2016/08/7-series.html">http://buddhisthotissue.blogspot.com/2016/08/7-series.html</a></b></span></div> <div> <b style="font-size: x-large;"><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></b></div>

• 
• 
• 
• 
• 

1. 1
2. 2
3. 3
4. 4
5. 5

• Previous
• Next

บทที่ 8 : Been there .. Done that .. (เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล The series)

บทที่ 8 : Been there .. Done that .. เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล โดยพระธาดา จรณธโร  ประธานมูลนิธิธรรมชาติพิสุทธิ์ (องค์กรสาธารณประโยชน์) ........................... Been there .. Done that .. เป็…

อ่านเพิ่มเติม »

บทที่ 7 ชีวิตคือการเดินทาง (เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล The series)

<span style="color: #0b5394; font-size: x-large;"><b>บทที่ 7 : ชีวิตคือการเดินทาง</b></span><br /> <span style="color: #0b5394; font-size: x-large;"><b><br /></b></span> <br /> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqC-rtYWV-GAAHl6PHo-ecUQ5okrJYBjZ5NC_rwLdUfhmjbyj7v69GeUtl0ApJe21JWWOFZMSqGuYMKF4ZJOS6gx9R6faPRFGj_fapi2MGbrdIGd9yy3Ssbevsk8w8jto5sqlVyaaNsDAV/s1600/104167191.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="170" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqC-rtYWV-GAAHl6PHo-ecUQ5okrJYBjZ5NC_rwLdUfhmjbyj7v69GeUtl0ApJe21JWWOFZMSqGuYMKF4ZJOS6gx9R6faPRFGj_fapi2MGbrdIGd9yy3Ssbevsk8w8jto5sqlVyaaNsDAV/s400/104167191.jpg" width="400" /></span></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">ชีวิตคือการเดินทาง</span></td></tr> </tbody></table> <span style="color: red; font-size: large;"><b><br /></b></span> <br /> <span style="color: red; font-size: large;"><b>เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล !!!</b></span><br /> <span style="color: red; font-size: large;"><b><br /></b></span> <span style="color: white; font-size: large;"><b style="background-color: #660000;"> โดยพระธาดา จรณธโร </b></span><br /> <span style="background-color: white; color: #660000; font-size: large;">ประธานมูลนิธิธรรมชาติพิสุทธิ์ (องค์กรสาธารณประโยชน์)</span><br /> <span style="font-size: large;"><br /></span> <br /> <span style="font-size: large;"><b><br /></b></span> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #660000;">     </span></b></span><br /> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #660000;"> </span><span style="color: #741b47;"> </span><span style="color: #660000;">ไม่นานนักหลังจากคุณแม่ถึงแก่กรรม </span></b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span> <span style="color: white; font-size: large;"><b style="background-color: red;"> คุณพ่อก็ป่วยเป็นมะเร็งปอด </b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>เพียงหกเดือนหลังจากหมอตรวจพบโรคร้ายท่านก็เสียชีวิต </b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span> <span style="color: white; font-size: large;"><b style="background-color: red;"> หลวงพี่อยู่กับท่านที่ข้างเตียงผู้ป่วยจนถึงวาระสุดท้าย .. </b></span><br /> <span style="color: white; font-size: large;"><b style="background-color: red;"><br /></b></span> <span style="color: white; font-size: large;"><b style="background-color: red;"><br /></b></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>จะทำอย่างไรต่อไปดี?</b> </span></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ตั้งใจจะตอบแทนบุญคุณท่านทั้งสอง แต่ท่านก็มาจากไปแล้วทั้งคู่ หลวงพี่มีพี่สองคน คนกลางเป็นผู้หญิง เราเข้าเรียนพร้อมกันและมักจะอยู่ห้องเดียวกัน พี่สาวคนนี้เรียนเก่งมาก แต่ต่อมาป่วยหนักจนไม่สามารถเรียนหนังสือได้ ต้องออกจากโรงเรียนตั้งแต่ชั้นมัธยม คุณพ่อคุณแม่ห่วงลูกคนนี้มาก เมื่อทั้งคุณพ่อคุณแม่เสียชีวิตแล้ว จึงเป็นภาระของพี่ชายคนโตในการดูแลน้องสาว</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       มาถึงตอนนี้หลวงพี่จึงมีความตั้งใจว่าจะทำงานเก็บเงินให้พี่ๆสักก้อน พอหายห่วงแล้วจะได้มาบวชตามความตั้งใจ </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span><b><span style="color: #660000; font-size: large;"> </span></b><br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgetxHHyPCdfxEQNHNxVSflSPRPOGTJa5b7OmZ99yluam7LxxPwMbyzhqMaT82bzeXuvb3OlJCYpqs2_sZ-XR-k4fI8QXNuGcfZEj3D0IqVLlx08zb-mcDtTqad-pSJl_POMxXMFVrnb0BU/s1600/SITAlogo-strapline1181x+472.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgetxHHyPCdfxEQNHNxVSflSPRPOGTJa5b7OmZ99yluam7LxxPwMbyzhqMaT82bzeXuvb3OlJCYpqs2_sZ-XR-k4fI8QXNuGcfZEj3D0IqVLlx08zb-mcDtTqad-pSJl_POMxXMFVrnb0BU/s400/SITAlogo-strapline1181x+472.jpg" width="400" /></a></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> <b><span style="background-color: #660000; color: white; font-size: large;"> ปี 2537 </span></b></div> <br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">       หลวงพี่เข้าทำงานที่ <b>SITA Telecom</b> ซี่งเป็นบริษัทสื่อสารข้อมูลของสายการบินทั่วโลก มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่เมืองนีซ ประเทศฝรั่งเศส ที่ไหนมีสนามบินนานาชาติ ที่นั่นต้องมีออฟฟิสของ SITA อยู่เสมอ (อธิบายให้เข้าใจง่ายๆว่า สายการบินทั่วโลก ลงขันกันตั้ง SITA ขึ้น เพื่อใช้เป็นกองกลางในการดูแลระบบสื่อสารข้อมูล) </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">      <b> </b><u><b>งานของหลวงพี่คือการสอนอุปกรณ์และโปรโตคอลการสื่อสารข้อมูลให้กับพนักงานของ SITA ในประเทศแถบเอเซีย</b> </u></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS0bMcxu7zm4UNTIZNhebaMYx9polaqubCUXs8jhNY2lNhhiShWrLLw4Y75-PS_DRcYuzHv9iKex-PMCmOGp6vjJxYxIlaKvXqyi52mUTgXzh73M44RQ09VCTVtmTO6PB32_hmDK5k8IRJ/s1600/Turkish+Airlines_300x300.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS0bMcxu7zm4UNTIZNhebaMYx9polaqubCUXs8jhNY2lNhhiShWrLLw4Y75-PS_DRcYuzHv9iKex-PMCmOGp6vjJxYxIlaKvXqyi52mUTgXzh73M44RQ09VCTVtmTO6PB32_hmDK5k8IRJ/s400/Turkish+Airlines_300x300.jpg" width="400" /></a></div> <br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ชีวิตช่วงนี้ของหลวงพี่ต้องเดินทางเป็นว่าเล่น เดินทางจนต้องเพิ่มหน้าพาสพอร์ทบ่อยๆจนพาสพอร์ทหนาตึ้ก บ่อยครั้งเมื่อผ่านด่านตรวจคนเข้าเมือง เจ้าหน้าที่ต้องใช้เวลาหาหน้าวีซ่าเป็นนานสองนานกว่าจะเจอ ทำงานที่ SITA อยู่ 2 ปีหลวงพี่เดินทางไปเกือบสามสิบประเทศทั้งไปเรียนและไปสอน บางประเทศก็ไปหลายๆครั้ง<b> </b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>       เคยคุยเล่นกับเพื่อนร่วมงานว่าไปลอนดอนบ่อยกว่าไปวงเวียนใหญ่อีก เดินทางบ่อยจนคนข้างบ้านคิดว่าหลวงพี่ทำงานสายการบิน</b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       แม้จะต้องใช้ความรู้ความสามารถอย่างมากในการทำงาน ทั้งเหน็ดเหนื่อยกับการเดินทาง แต่รายได้สมัยทำงาน SITA ก็แค่อยู่ในระดับพออยู่ได้ ยังไม่เห็นวี่แววเลยว่าจะเก็บเงินก้อนได้อย่างไร</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">      <b> .. หลวงพี่อธิษฐานกับพระเดชพระคุณหลวงปู่บ่อยครั้งว่าขอให้หลวงพี่ได้หลุดพ้นจากพันธนาการทั้งหลายโดยเร็วเถิด จะมาบวช</b>ช่วยหลวงปู่เผยแผ่พระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกาย .. อีกไม่นานแล้วคำอธิษฐานของหลวงพี่กำลังจะกลายเป็นความจริง ..</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0zHDs9624Nn8Xag0GUDNs3cxARVOvB48HomfILBK61Z9Gk85z6CWOdvI5Mzpg9p4YYegW9woJvkKtFAAxzWT67qpSbIsWlnxdMYM2W-Gl4Q-aMvdIzlzjVTMpeTXvHHpqePnnCzdfkpME/s1600/download.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0zHDs9624Nn8Xag0GUDNs3cxARVOvB48HomfILBK61Z9Gk85z6CWOdvI5Mzpg9p4YYegW9woJvkKtFAAxzWT67qpSbIsWlnxdMYM2W-Gl4Q-aMvdIzlzjVTMpeTXvHHpqePnnCzdfkpME/s400/download.jpg" width="400" /></a></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       </span><span style="color: blue; font-size: large;"><b>ในที่สุดหลวงพี่ก็ถูกชักชวนให้มาทำงานที่บ.โนเกียเทเลคอมมูนิเคชั่นส์</b> </span><span style="color: #660000; font-size: large;">(ไม่ใช่ส่วนที่ขายโทรศัพท์มือถือ) ในแผนกฝึกอบรม  เนื่องจากเป็นยุคที่โนเกียพึ่งเข้ามาบุกเบิกตลาดในเอเซีย ในช่วงนั้นจึงมีเอ็กซแพท (Expat คือพนักงานบริษัทที่ทำงานนอกประเทศของตัวเอง โดยบริษัทรับผิดชอบค่าใช้จ่ายให้ทุกอย่าง ทั้งค่าที่พัก ค่าเล่าเรียนลูก ค่าเดินทาง ค่าประกันต่างๆ) ทำงานเป็นจำนวนมาก</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ช่วงนั้นธุรกิจในเมืองไทยกำลังบูมมีลูกค้ารายใหญ่หลายราย ประเทศไทยก็เลยได้เป็นสำนักงานประจำภูมิภาคเอเซียแปซิฟิค</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;">       เนื่องจากภาวะการแข่งขันที่สูงในโลกธุรกิจทุกคนต้องทำงานอย่างหนัก เลิกงานแล้วพนักงานก็จะจับกลุ่มสังสรรค์กันคลายเครียดตามประสาชาวโลก ซึ่งหลวงพี่ก็จะหลบเลี่ยงเสมอ ยกเว้นเป็นงานเลี้ยงที่หลบไม่ได้ หลวงพี่ทำให้ฝรั่งงงกันบ่อยๆ เมื่อมาชักชวนให้ดื่มเหล้า หลวงพี่ก็จะตอบสบายๆว่า Sorry I don’t drink. (ขอโทษผมไม่ดื่ม) ฝรั่งหลายคนคงไม่เคยเจอคนไม่ดื่มเหล้า พยายามถามว่าหลวงพี่มีปัญหาสุขภาพอะไรหรือเปล่า</span><b><span style="color: red;"> </span></b></span><br /> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><br /></span></b></span> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">       แต่ในที่สุดทุกคนก็ยอมรับว่าหลวงพี่ไม่สูบบุหรี่และไม่ดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์</span></b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="background-color: #660000; color: white; font-size: large;"> ใครบอกว่าไม่ดื่มเหล้าเข้าสังคมไม่ได้? </span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="background-color: #660000; color: white; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="background-color: #660000; color: white; font-size: large;"> ใครบอกว่าไม่ดื่มเหล้าการงานจะไม่ก้าวหน้า?</span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="background-color: #660000; color: white; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="background-color: #660000; color: white; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIcQX8JT8ASU5hfJ-cCB-8hIHSxaTxkUod15hoHi70SY9Fpq_wqYQe6Mo0BpaLLcaRHIEky2rAfLvBhXLetTfZOzIorSJ4_W-X1VoJp9cgzXFAUb-dEz2O0jP_HoFXSSj9ESTUAEn7nmYJ/s1600/1381903374-1377989650-o.jpg" imageanchor="1"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIcQX8JT8ASU5hfJ-cCB-8hIHSxaTxkUod15hoHi70SY9Fpq_wqYQe6Mo0BpaLLcaRHIEky2rAfLvBhXLetTfZOzIorSJ4_W-X1VoJp9cgzXFAUb-dEz2O0jP_HoFXSSj9ESTUAEn7nmYJ/s320/1381903374-1377989650-o.jpg" width="320" /></a></span></div> <div style="text-align: center;"> <br /></div> <span style="color: #660000; font-size: large;">      </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b style="color: black;"><span style="background-color: #660000; color: white;">  ปี 2540 </span></b><span style="color: #660000; font-size: medium;"> </span></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000; font-size: medium;"><br /></span></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       บริษัทลงทุนสร้างศูนย์ฝึกอบรมขึ้นที่ออฟฟิสที่ซอยรางน้ำ เพื่อใช้อบรมลูกค้าของบริษัทจากทั่วภูมิภาคเอเซียแปซิฟิค .. หลวงพี่ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้จัดการศูนย์ฝึกอบรม </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       จำได้ครั้งหนึ่งไปประชุมที่ฟินแลนด์มีผู้จัดการศูนย์ฝึกอบรมจากทั่วโลกมาประชุมกัน ตอนกลางคืนก็พากันไปเลี้ยงสังสรรค์ แน่นอน..ติดลมกินเหล้ากันเมามาย ตกเช้าพอเจอกันผู้จัดการจากดัลลัสก็บอกกับหลวงพี่ว่า </span><br /> <b style="color: #660000; font-size: x-large;">       </b><b><span style="color: #660000; font-size: large;">Thada, you are wise that you don’t drink. I’ve got a terrible headache now.</span><span style="color: #660000; font-size: large;"> (ธาดา ยูคิดถูกแล้วที่ไม่ดื่มเหล้า ตอนนี้ไอปวดหัวชิ้บ...)</span></b><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="font-size: large;"><b><span style="background-color: #660000; color: white;">  ปี 2541 </span></b><span style="color: #660000;">  </span></span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">        ตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายฝึกอบรมระดับภูมิภาคว่างลง .. หัวหน้าเรียกหลวงพี่เข้าไปพบ แล้วแจ้งว่าหลายปีที่ผ่านมาตำแหน่งงานระดับนี้จะมีแต่เอ็กซแพทมาดูแล เพราะต้องเป็นตัวแทนของบริษัทไปพบและเจรจากับลูกค้าทั่วทั้งภูมิภาค แต่บริษัทก็อยากจะทำให้เป็นตัวอย่างว่าพนักงานในประเทศก็มีโอกาสรับผิดชอบงานสำคัญๆเช่นกัน <b>จึงมอบตำแหน่งที่ว่างลงนั้นให้หลวงพี่ </b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ถัดมาอีกไม่นาน บ.โนเกียได้ไปเปิดศูนย์วิจัยที่ญี่ปุ่นและเริ่มมีลูกค้าหลายราย ตอนแรกๆหลวงพี่ต้องแบ่งเวลาครึ่งหนึ่งไปอยู่ญี่ปุ่นและอีกครึ่งหนึ่งกำกับดูแลงานในประเทศอื่นๆ ปลายปี 2543 บริษัทก็ส่งหลวงพี่ไปประจำเป็นเอ็กซแพทที่ญี่ปุ่น เพื่อสร้างศูนย์ฝึกอบรมและดูแลศูนย์วิจัยด้วย </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-CebiDamDfaDhr_0XauwqeX7fIcazxLgD8Yv9IMMh9W47cma-qeptwAdD9cTIUBCame05wVpDc9KLU4-6kibEq14Bqlr06OslaWYCA1lqoiU5-wBz0RTKF8cHFaEtcGoldcsBDSWvBrdB/s1600/public-commitment-gets-you-running-to-the-goal-line-group-AFhY8e-clipart.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-CebiDamDfaDhr_0XauwqeX7fIcazxLgD8Yv9IMMh9W47cma-qeptwAdD9cTIUBCame05wVpDc9KLU4-6kibEq14Bqlr06OslaWYCA1lqoiU5-wBz0RTKF8cHFaEtcGoldcsBDSWvBrdB/s400/public-commitment-gets-you-running-to-the-goal-line-group-AFhY8e-clipart.jpg" width="400" /></a></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">      <b> ในเวลาไม่นานหลวงพี่ก็ส่งเงินมาให้พี่ชายซื้อที่ดินและสร้างบ้านอีกทั้งปรับปรุงบ้านของคุณพ่อคุณแม่เป็นห้องให้เช่า ส่วนพี่สาวนั้นเสียชีวิตไปก่อนหน้านั้น .. </b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span> <span style="color: #660000;"><b><span style="font-size: x-large;">ถึงตอนนี้หลวงพี่ก็หมดห่วงแล้ว ..</span></b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div style="text-align: right;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">8  ส.ค. 2559 14:48</span><br /> <span style="color: #38761d; font-size: large;"><br /></span></div> <div> <div style="text-align: right;"> <span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"><b style="background-color: white;"><span style="color: #38761d;"> โดยพระธาดา จรณธโร</span></b></span></span></div> <div style="text-align: right;"> <span style="background-color: white; color: #38761d; font-size: large;">ประธานมูลนิธิธรรมชาติพิสุทธิ์</span><br /> <span style="background-color: white; color: #38761d; font-size: large;">(องค์กรสาธารณประโยชน์)</span></div> <br /> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></b></span> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></b></span> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></b></span> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;">อ่านบทนำ - บทที่ 6ได้ที่</span><span style="color: #660000;"> </span></b></span><br /> <span style="font-size: large;"><a href="http://buddhisthotissue.blogspot.jp/2016/08/series_1.html">http://buddhisthotissue.blogsp ot.jp/2016/08/series_1.html</a></span><br /> <br /></div>

• 
• 
• 
• 
• 

1. 1
2. 2
3. 3
4. 4
5. 5

• Previous
• Next

บทที่ 7 ชีวิตคือการเดินทาง (เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล The series)

บทที่ 7 : ชีวิตคือการเดินทาง ชีวิตคือการเดินทาง เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล !!!  โดยพระธาดา จรณธโร  ประธานมูลนิธิธรรมชาติพิสุทธิ์ (องค์กรสาธารณประโยชน์)         ไม่นานนักหลังจากคุณแม่ถึงแก่กรรม  …

อ่านเพิ่มเติม »

ฟังความจริง!!! จากปากพระอาจารย์หัวหน้าศูนย์ รุกป่าอุ้มผาง

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <span style="background-color: yellow;"><b><span style="color: #38761d; font-size: large;">15 ก.ค. 2559 เหยื่อผู้บริสุทธิ์ ถูกตามล่า</span></b></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <span style="background-color: yellow;"><b><span style="color: #38761d; font-size: large;">โดยกองกำลัง 150 นาย</span></b></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <span style="color: white; font-size: x-large;"><b style="background-color: red;">  ความจริงวันนี้ !!!  </b></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: right;"> <b style="color: #660000; font-size: x-large; text-align: start;"><br /></b></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> <b style="color: #660000; font-size: x-large; text-align: start;">       </b><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #660000;">ความจริงจากเหยื่อผู้บริสุทธ์ ผู้ถูกกล่าวหาว่าบุกรุกป่าสงวน </span><span style="color: #f1c232;">พระธาดา จรณธโร</span><span style="color: #660000;"> พระอาจารย์ศูนย์ฝึกอบรมเยาวชนอ.อุ้มผาง จ.ตากและประธานมูลนิธิธรรมชาติพิสุทธิ์ (องค์กรสาธารณประ โยชน์) </span></b></span><b style="color: #660000; font-size: x-large; text-align: start;"> </b></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/F-zTyDatYbI/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/F-zTyDatYbI?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <br /> <div style="text-align: center;"> <b><span style="color: #660000; font-size: large;">พระพุทธศาสนาจะอยู่อย่างไร ?</span><span style="color: #660000; font-size: x-large;"> </span></b></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: red; font-size: x-large;"><b>เมื่อกฏหมายอยุติธรรม</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: x-large;"><br /></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"> หลบภัย </span><span style="color: #660000;">หรือ หลบหนี </span></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #660000;">ยุติธรรม หรือ </span><span style="color: red;">รังแก </span></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><br /></span></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><br /></span></span></div> <span style="color: #660000; font-size: large;">  " อยากถามคุณตำรวจ มาผิดที่มั้ย มาจัดการอะไรกับพระ</span><span style="color: #660000; font-size: x-large;"> <b>หรือว่าหลวงพี่บวชที่วัดพระธรรมกาย "</b></span><br /> <span style="color: red; font-size: x-large;"><br /></span> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="font-size: x-large;"><b><span style="color: #660000;"><br /></span></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="font-size: x-large;"><b><span style="color: #660000;"><br /></span></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="font-size: x-large;"><b><span style="color: #660000;">ความดีเป็นสิ่ง</span><span style="color: red;">ไม่ตาย </span></b></span><br /> <span style="font-size: x-large;"><b><span style="color: red;"><br /></span></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="font-size: x-large;"><b><span style="color: red;">แต่</span><span style="color: #660000;">คนดี</span><span style="color: red;">กำลังจะ</span><span style="color: #660000;">ตาย </span></b></span><br /> <span style="font-size: x-large;"><b><span style="color: #660000;"><br /></span></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="font-size: x-large;"><b><span style="color: red;">และ</span><span style="color: #660000;">พระดีๆ</span><span style="color: red;"> </span><span style="color: #660000;">กำลัง</span><span style="color: red;">จะตาย</span></b></span></div> <br />

ฟังความจริง!!! จากปากพระอาจารย์หัวหน้าศูนย์ รุกป่าอุ้มผาง

15 ก.ค. 2559 เหยื่อผู้บริสุทธิ์ ถูกตามล่า โดยกองกำลัง 150 นาย   ความจริงวันนี้ !!!          ความจริงจากเหยื่อผู้บริสุทธ์ ผู้ถูกกล่าวหาว่าบุกรุกป่าสงวน พระธาดา จรณธโร พระอาจารย์ศูนย์ฝึกอบรมเยาวชนอ.อุ้…

อ่านเพิ่มเติม »

เขาว่าหลวงพี่เป็นผู้มีอิทธิพล The series

<span style="color: red; font-size: x-large;"><b><span style="color: #741b47; font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/null" id="top1"></a></span>เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล</b></span><br /> <b><span style="color: #741b47; font-size: large;"><br /></span></b> <span style="color: #38761d; font-size: large;"><b>โดยพระธาดา จรณธโร </b></span><br /> <span style="color: #38761d; font-size: large;">ประธานมูลนิธิธรรมชาติพิสุทธิ์ (องค์กรสาธารณประโยชน์) </span><br /> <b><span style="color: #741b47; font-size: large;"><br /></span></b><b><span style="color: #741b47; font-size: large;">**กดที่บทที่ต้องการ (บทที่ 1-6) เพื่ออ่าน </span></b><br /> <b><span style="color: #741b47; font-size: large;">กด "กลับขึ้นด้านบน" เพื่อกลับมาสารบัญบทนำ**</span></b><br /> <b><span style="color: #741b47; font-size: large;"> </span></b><span style="font-size: large;">บทนำ</span><br /> <span style="font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5494026868053235029#z1">บทที่ 1</a></span><br /> <span style="font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5494026868053235029#z2">บทที่ 2</a></span><br /> <span style="font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5494026868053235029#z3">บทที่ 3</a></span><br /> <span style="font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5494026868053235029#z4">บทที่ 4</a></span><br /> <span style="font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5494026868053235029#z5">บทที่ 5</a></span><br /> <span style="font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5494026868053235029#z6">บทที่ 6</a></span><br /> <br /> <br /> <span style="font-size: large;"><br /></span> <span style="color: white; font-size: large;"><b style="background-color: #660000;">  บทนำ  </b></span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;">      ขอใช้คำแทนตัวเองว่าหลวงพี่นะ.. มันคุ้น เหตุเกิดวันที่ ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๕๙ .. ตอนนี้ถูกมอบหมายตำแหน่งผู้มีอิทธิพลให้ พร้อมคดีอาญา ก็เลยต้องออกมาเล่าเรื่องราวข้อแท้จริงให้ฟัง </span></span><br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1FdiEOtGjouTqM6QeSTsumHprtW_XGrddZBxC7dgcA-K2bvdCHnvOM-Tc8FSdWr5trWBm5vaCklQP4Bi_xl9OrKozLoYn6D03spwc2vzz98SgCvYfa2NljeFll75jTQiHO0HvkFYOj-FK/s1600/maxresdefault.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1FdiEOtGjouTqM6QeSTsumHprtW_XGrddZBxC7dgcA-K2bvdCHnvOM-Tc8FSdWr5trWBm5vaCklQP4Bi_xl9OrKozLoYn6D03spwc2vzz98SgCvYfa2NljeFll75jTQiHO0HvkFYOj-FK/s400/maxresdefault.jpg" width="400" /></a></div> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;"></span></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">      ขออำนาจแห่งสัจจะวาจาที่จะแถลงผ่านตัวหนังสือดังต่อไปนี้ ขอธรรมะจงชนะอธรรม และขอพระพุทธศาสนาจงเจริญรุ่งเรืองสืบต่อไป เพื่อเป็นที่พึ่งแก่สรรพสัตว์ทั้งหลายตลอดกาลนาน </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">      เรื่องราวที่หลวงพี่จะเล่าต่อไปนี้คงจะเขียนไปเป็นซีรี่ส์ ไม่มีสคริปท์ อาจจะมีการกระโดดไปมาในกาลเวลาบ้าง ก็ตามแต่ความเชื่อมโยงของเหตุการณ์จะพาไป จะเขียนให้อ่านกันเพลินๆ <b><u>เพราะถูกอำนาจจากมือที่มองไม่เห็นทำให้ดังในทางลบเสียแล้ว ก็ต้องเอาข้อมูลแท้จริงมาเล่าสู่กันฟัง .. </u></b></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><u><br /></u></b></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;">       </span><b> <span style="color: red;">ทำใมหลวงพี่จึงไปอยู่อุ้มผางที่ขึ้นชื่อว่ากันดารและห่างไกลที่สุดแห่งหนึ่งในประเทศนี้</span></b><span style="color: red;"> </span><b><span style="color: red;">?? </span><span style="color: #660000;"> </span></b></span><br /> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #660000;"><br /></span></b></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyx2lNOtWM_5Qs4LYjDWQVUTjmFdcn6BnCLl9PQno_W20iouxqlvnBEYXbWl7m99GwMbpTJeJGnNPUZDBhADQWmwwpfmkowrNUB_ADiV8SU9yZaDAdlUacEIlUPRGa7xFnKP3IvbypE1Sr/s1600/IMG_4211.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyx2lNOtWM_5Qs4LYjDWQVUTjmFdcn6BnCLl9PQno_W20iouxqlvnBEYXbWl7m99GwMbpTJeJGnNPUZDBhADQWmwwpfmkowrNUB_ADiV8SU9yZaDAdlUacEIlUPRGa7xFnKP3IvbypE1Sr/s400/IMG_4211.jpg" width="400" /></a></div> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;">        <b>การไปรษณีย์แห่งประเทศไทยจัดอันดับอุ้มผางเป็นหนึ่งในสามสถานที่ที่เข้าถึงได้ยากที่สุด </b></span></span><span style="color: #660000; font-size: large;">(อีกสองแห่งคือสังขละบุรีจังหวัดกาญจนบุรีและเกาะแก่งต่างๆ) หลวงพี่ไปอยู่อุ้มผาง 6 ปี ได้เจอนายอำเภอแล้ว 6 คน ก็มีบางท่านที่มีจิตวิญญาณและความรักอยากจะอยู่พัฒนาอุ้มผางนานๆ แต่ส่วนใหญ่เมื่อมีช่องทางก็จะย้ายออกไปที่อื่น ก็จะอยู่ทำใมล่ะ? อุ้มผางมีทางสัญจรโดยรถยนต์ทางเดียว (ยกเว้นทางป่าที่ต้องใช้รถขับเคลื่อนสี่ล้อวิ่งผ่านป่าเขาธุรกันดาร และเส้นทางที่ตัดผ่านประเทศพม่า ซึ่งไม่มีใครสามารถรับประกันความปลอดภัยได้ 100%) อำเภอที่อยู่ติดกันคือพบพระก็ห่างไปถึงสองสามชั่วโมงแถมยังมีเส้นทางลอยฟ้า 1,219 โค้งขวางกั้น </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEk2jsi31SA1ISVnYlwX_OE7zyN1d-WVDDOhteebw9HhYGWxt2kRw3WE9p5HfTEgbBTB0u57qAYRDQp-dTQaavQaE-Sda7J5NZR7gNGnOoTGaEY543UfHUPrWbpqENfhByRuXOT0BvztL4/s1600/telo17.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEk2jsi31SA1ISVnYlwX_OE7zyN1d-WVDDOhteebw9HhYGWxt2kRw3WE9p5HfTEgbBTB0u57qAYRDQp-dTQaavQaE-Sda7J5NZR7gNGnOoTGaEY543UfHUPrWbpqENfhByRuXOT0BvztL4/s400/telo17.jpg" width="302" /></a></div> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;">       อุ้มผางเป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดตากก็จริง แต่ถ้ารถสองคันออกจากศาลากลางจังหวัดพร้อมๆกัน คันที่ไปกรุงเทพฯจะถึงก่อนคันที่ไปอุ้มผาง! </span></span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJJn-8fAPuykHsT4IhFVTnhyphenhyphenkr2bhGMBwOJvmGTjo73P3HoDKTq8g4sIoKEF4FWDvrPrIgDGMIf-Xi_f1XWBlNP2LnTfY9_9GvniP-gJ2xvDBLL-r-JjGN1LrSHLoappAJ8F3ip6c_F3nN/s1600/E12541157-3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJJn-8fAPuykHsT4IhFVTnhyphenhyphenkr2bhGMBwOJvmGTjo73P3HoDKTq8g4sIoKEF4FWDvrPrIgDGMIf-Xi_f1XWBlNP2LnTfY9_9GvniP-gJ2xvDBLL-r-JjGN1LrSHLoappAJ8F3ip6c_F3nN/s400/E12541157-3.jpg" width="400" /></a></div> <br /> <span style="color: red; font-size: large;"><b>แล้วหลวงพี่ไปอยู่อุ้มผางทำใม? </b></span><br /> <span style="color: red; font-size: large;"><b><br /></b></span> <span style="color: red; font-size: large;"><b>โดนบังคับไปรึ? </b></span><br /> <br /> <span style="color: red; font-size: large;"><b>ไม่มีที่อื่นจะไปแล้วอย่างนั้นรึ? </b></span><br /> <span style="color: red; font-size: large;"><b><br /></b></span> <span style="color: red; font-size: large;"><b>ไม่มีอะไรดีกว่านี้ทำแล้วรึ? </b></span><br /> <span style="color: red; font-size: large;"><b><br /></b></span> <span style="color: red; font-size: large;"><b>จะไปหักร้างถางพง....ครอบครองที่ดินเป็นผู้มีอิทธิพลรึ ?</b></span><br /> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;"></span></span> <span style="font-size: small;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #660000;">      </span></span></span><b><span style="color: red;"><span style="font-size: large;">  </span></span></b><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ทำใจให้เป็นกลาง ปล่อยวางอคติ ค่อยๆอ่านไปนะ แล้วจะได้คำตอบ.. </span><br /> <div style="text-align: right;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: right;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"> 29 ก.ค. 2559 23:05</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: right;"> <i style="background-color: orange;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5494026868053235029#top1" style="background-color: orange;">กลับขึ้นข้างบน</a></span></i></div> <span style="color: white; font-size: large;"><b style="background-color: #660000;"><br /></b></span><b><span style="color: white; font-size: large;"><b style="background-color: #660000;"><a href="https://www.blogger.com/null" id="z1"></a> บทที่ 1</b></span></b><br /> <br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">จะเริ่มต้นตรงไหนกันดีละนี่</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ถ้าจะตอบคำถามที่ทิ้งท้ายไว้ในบทนำได้ก็ต้องขอย้อนหลังไปแค่.. 43 ปีพอนะ</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       หลวงพี่เติบโตขึ้นมาแถบฝั่งธนบุรีแถวบางพลัด เที่ยววิ่งเล่นอยู่ตามร่องสวน ทางรถไฟ กระโดดน้ำเล่นในคลอง จำได้ว่าตั้งแต่เล็กๆแล้ว ที่ท้องแขนด้านขวามีจุดดำๆที่เขาเรียกว่าขี้แมลงวัน อยู่สามสี่จุด คนอื่นเห็นเป็นจุดดำแต่หลวงพี่เห็นเป็นกลุ่มดาว คืนไหนเห็นดาวเยอะๆ หลวงพี่ก็พยายามมองหาบนท้องฟ้าว่ากลุ่มดาวไหนมันตรงกับที่แขนหลวงพี่ ก็คิดเอาเองแบบเด็กๆว่า เราคงมาจากหมู่ดาวนั้นแหละ .................................</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">        เมื่อปี 2516 เมื่อจะขึ้นเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ครอบครัวหลวงพี่ก็ย้ายไปอยู่กันที่ อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ เพราะคุณพ่อซึ่งทำงานอยู่การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย ได้ไปทำงานสำรวจสถานที่สร้างเขื่อนที่กึ้ดช้างกลางป่าริมลำน้ำแม่แตง ช่วงปิดเทอม ครอบครัวเราจะย้ายจากตัวอำเภอเข้าไปอยู่ที่แค้มป์กลางป่ากันเลย </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlKOMk0xq6uOyhyy3iGV5f0XiR_5CKcoKc1PNbmuMUnFLNmUAN4H6TgAK08skiOVsOLzw8hyRGT6nL_pRpxIchuzWRjkxnn-aK-0ljgggBltRb2XKhF_hlV9fHAFt0tZFhPoq6E1r7GG8L/s1600/1526401_10200353533080291_2049984337_n+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="162" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlKOMk0xq6uOyhyy3iGV5f0XiR_5CKcoKc1PNbmuMUnFLNmUAN4H6TgAK08skiOVsOLzw8hyRGT6nL_pRpxIchuzWRjkxnn-aK-0ljgggBltRb2XKhF_hlV9fHAFt0tZFhPoq6E1r7GG8L/s400/1526401_10200353533080291_2049984337_n+%25281%2529.jpg" width="400" /></a></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">      จำได้ถึงความสุขที่ได้อยู่กลางหุบเขา หน้าหนาวกลางคืนเดือนมืดมีดาวเต็มท้องฟ้า อากาศหนาวเย็น มีหมอกปกคลุม บ้านพักของเราอยู่ติดริมห้วย น้ำใสกว่าตาตั๊กแตน เย็นเจี๊ยบเหมือนน้ำแข็งตลอดทั้งปีทั้งชาติ ไม่ว่าหน้าฝนหน้าหนาวหน้าแล้งน้ำก็ไม่เคยแห้งเหือด เดินจากแค้มป์ไปนิดเดียวก็เจอแม่น้ำแม่แตง ซึ่งเต็มไปด้วยโขดหิน น้ำใสไหลเชี่ยวมีปลาแหวกว่ายไปมาตามหลืบหิน </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       หลวงพี่อยู่กับธรรมชาติป่าเขาจังหวัดเชียงใหม่อยู่ 2 ปีจนจบชั้น ป.7 (ไม่ได้พูดเล่น ตอนนั้นมีป.7 จริงๆ) คุณพ่อเสร็จภารกิจการสำรวจที่แม่แตง (ตกลงไม่ได้สร้างเขื่อนตรงนั้น ด้วยสาเหตุอะไรหลวงพี่ก็ไม่ทราบ) แล้วคุณพ่อก็ย้ายไปทองผาภูมิ จังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งต่อมาได้ก่อสร้างเขื่อนเขาแหลม หรือเขื่อนวชิราลงกรณ์ขึ้น</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi8li2PpZ8jlmqtKi3Nq4hvthmz1oy-70gFfhMugLCtMSXTQDTbiCKh8zCEqgbz6ZqxApbNiCtvFe1E72vZugBQcWNh4lQzEHIIE-l76L9te5njSWIxknu4oVC9SHeOLZsos5K-bVa0jQG/s1600/dam4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="305" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi8li2PpZ8jlmqtKi3Nq4hvthmz1oy-70gFfhMugLCtMSXTQDTbiCKh8zCEqgbz6ZqxApbNiCtvFe1E72vZugBQcWNh4lQzEHIIE-l76L9te5njSWIxknu4oVC9SHeOLZsos5K-bVa0jQG/s400/dam4.jpg" width="400" /></a></div> <br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">      ที่ทองผาภูมินี้ก็เช่นกัน แม้จะไม่ได้ย้ายไปเรียนหนังสือที่เมืองกาญจน์ แต่ช่วงปิดเทอมหลวงพี่ก็จะไปอยู่ที่แค้มป์กลางป่ากับครอบครัว จำได้ว่าสมัยนั้นการเดินทางไปทองผาภูมิต้องนั่งเรือหางยาวจากตัวเมือง ทวนกระแสน้ำแควน้อยขึ้นไปหลายชั่วโมง ตลอดเส้นทางมีแต่ป่าเขา มีห้วยเล็กห้วยน้อยไหลลงมาเติมน้ำให้กับแม่น้ำเป็นระยะๆ บางช่วงก็มีบ้านคน มีชาวบ้านลงมาอาบน้ำซักผ้าที่หาดทรายริมแม่น้ำ ในวัยเด็กหลวงพี่ก็คิดสงสัยว่า ทำใมคนถึงมาอยู่กลางป่า เขาทำมาหากินกันอย่างไร แล้วน้ำในห้วยก็ตามในแม่น้ำก็ตามมันมาจากไหน? </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">        นับจากนั้นมาความรักในขุนเขา แมกไม้ สายน้ำ และดวงดาวนับไม่ถ้วนในคืนเดือนมืดก็ฝังลึกอยู่ในก้นบึ้งของจิตใจหลวงพี่มาโดยตลอด แม้เรียนจบทำงานแล้วตอนยังไม่ได้บวช ช่วงสุดสัปดาห์เสาร์อาทิตย์หลวงพี่มักจะหาโอกาสขับรถไปเที่ยวชนบทป่าเขา ไปกางเต็นท์นอนตามอุทยานอยู่เสมอ บ่อยครั้งผ่านไปเห็นเขาหัวโล้น ป่าเสื่อมโทรม หลวงพี่ก็จะเปรยด้วยความเสียดายเป็นประจำ จนคนที่เดินทางด้วยกันบ่อยๆมักจะบอกว่าสงสัยหลวงพี่คงเคยเกิดเป็นฤาษีในป่ามาก่อน ถึงได้มีความรักและหวงแหนป่าเขาเสียขนาดนั้น .. </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">ต่อมาหลวงพี่ก็รู้ว่าที่จังหวัดกาญจนบุรีนั้นมีเขื่อนสำคัญอีกแห่งหนึ่งคือเขื่อนศรีนครินทร์หรือเขื่อนเจ้าเณรซึ่งสร้างขึ้นขวางลำน้ำแควใหญ่ สร้างเสร็จก่อนเขื่อนเขาแหลมประมาณสองสามปี แม่น้ำแควน้อยและแม่น้ำแควใหญ่ไหลมารวมกันที่จังหวัดกาญจนบุรีกลายเป็นแม่น้ำแม่กลองไหลลงอ่าวไทย</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">      </span><br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin0aCd6xjBavdIAKR5ctyBZOn1_t2g5gPBb9MwF4WD30fFaX3q1gRq9OT0Wqe2dTjxavwHfXufbwEBftMzxXFARlp9qaitx5wnBwdq74q9nvP-QU-j0RyoiY7zFt3Gawbr1PCXi2B3a8Zv/s1600/10002_5046c16f071c5_big+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin0aCd6xjBavdIAKR5ctyBZOn1_t2g5gPBb9MwF4WD30fFaX3q1gRq9OT0Wqe2dTjxavwHfXufbwEBftMzxXFARlp9qaitx5wnBwdq74q9nvP-QU-j0RyoiY7zFt3Gawbr1PCXi2B3a8Zv/s400/10002_5046c16f071c5_big+%25281%2529.jpg" width="400" /></a></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">        ตอนนั้นหลวงพี่ก็ไม่รู้หรอกว่าอีกหลายสิบปีให้หลังหลวงพี่จะได้ไปใช้ชีวิตอยู่ที่ป่าต้นน้ำของแม่น้ำแควใหญ่ ณ ดินแดนแผ่นดินดอยลอยฟ้าที่ชื่อว่า .... อุ้มผาง</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"></span></span><br /> <div style="text-align: right;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">30  ก.ค. 2559 13:46</span></div> <div style="text-align: right;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: right;"> <i style="background-color: orange;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5494026868053235029#top1" style="background-color: orange;">กลับขึ้นข้างบน</a></span></i><br /> <i style="background-color: orange;"><br /></i></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: white; font-size: large;"><b style="background-color: #660000;"><a href="https://www.blogger.com/null" id="z2"></a>  บทที่ 2  </b></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXjhoydIV3WKqAmf1DNCo_hL2n7eH5vbJDGqqg6mhZ9jUX3JgbpEkmmJObI8gwUo2HTztzqbmxXSCuBYua3x4SZ3j0lkRjPc2cuHylhjYlzirG9nahXuS1-i9kZi21ZPtk_AmPpu3cGSHN/s1600/6019-0-ba4af4fc1082c1c00b3cadf4f6cd7cd3+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXjhoydIV3WKqAmf1DNCo_hL2n7eH5vbJDGqqg6mhZ9jUX3JgbpEkmmJObI8gwUo2HTztzqbmxXSCuBYua3x4SZ3j0lkRjPc2cuHylhjYlzirG9nahXuS1-i9kZi21ZPtk_AmPpu3cGSHN/s400/6019-0-ba4af4fc1082c1c00b3cadf4f6cd7cd3+%25281%2529.jpg" width="400" /></a></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <span style="background-color: white;"><span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"><span style="font-weight: normal;"> <span style="background-color: white; color: #660000; font-size: large;"> </span><span style="background-color: white; color: #660000; font-size: large;">      หลังจากชีวิตในป่าที่แม่แตงและทองผาภูมิแล้ว จากนั้นหลวงพี่ก็ใช้ชีวิตในเมืองมาโดยตลอด เมื่อตอนเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่2 (โรงเรียนวัดบวรมงคล บางคนร้องอ๋อ.. โรงเรียนวัดบวรนิเวศน์ ไม่ใช่ อันนั้นหรูไป วัดบวรมงคลมีอีกชื่อหนึ่งคือวัดลิงขบ อยู่แถวๆ โรงเรียนอนุบาลทิวไผ่งาม) </span></span><span style="background-color: white;"></span></span></span><span style="color: #660000; font-size: large;">หลวงพี่ได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งชื่อ <b>กามนิต-วาสิฏฐี </b>โดยเสถียรโกเศศ</span></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfdbySuTcML9TayXMCUXu4z7Ea03Bg1qK9sVvQce8Z657gMvYn7ihUVGLiXEV5zIHuXQwQd4MhE-g6n0KOVg93Ml9RKC3wQHbdz9ncVzno4rs4IiUW-ukgqIHz0vxZ5RHY8EAmadGuH4LE/s1600/6019-2-ba4af4fc1082c1c00b3cadf4f6cd7cd3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfdbySuTcML9TayXMCUXu4z7Ea03Bg1qK9sVvQce8Z657gMvYn7ihUVGLiXEV5zIHuXQwQd4MhE-g6n0KOVg93Ml9RKC3wQHbdz9ncVzno4rs4IiUW-ukgqIHz0vxZ5RHY8EAmadGuH4LE/s400/6019-2-ba4af4fc1082c1c00b3cadf4f6cd7cd3.jpg" width="400" /></a></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">        ตามหลักสูตรเขามีให้อ่านเฉพาะภาคพื้นดิน แต่หลวงพี่อ่านแล้วมันค้างคาใจ ไปตามหาภาคสวรรค์ตั้งนานสองนาน (เสียดายจังที่สมัยโน้นไม่มีอินเตอร์เนต ไม่มี eBook) ไปเดินหาที่ร้านขายหนังสือแถววังบูรพาทุกร้านก็ไม่มีขาย จนกระทั่งไปเจอที่หอสมุดแห่งชาติท่าวาสุกรี หนังสือเล่มนี้เองที่ทำให้หลวงพี่รู้จักความหมายของคำว่านิพพาน .. ในที่สุดแล้วชีวิตที่สมบูรณ์คือการเข้าสู่พระนิพพาน .. ตอนนั้นอายุ 14 ปี</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">ตอนเรียนชั้น ม.ศ.2 นี้เองหลวงพี่ไปสอบเทียบได้ ม.ศ.3 คุณพ่อขอให้ไปเรียนช่างกลปทุมวัน สถาบันซึ่งท่านจบมา..ก็ตามใจท่าน เข้าช่างกลเรียนแผนกช่างไฟฟ้าตั้งแต่อายุยังไม่ครบ 15 ปีดี  จบจากช่างกลปทุมวันก็ไปต่อชั้นปวส.ที่วิทยาลัยเทคนิคกรุงเทพจนจบเมื่อปี 2525 ตอนเรียนที่เทคนิคกรุงเทพนี่เองหลวงพี่เจอหนังสือที่ทรงอิทธิพลต่อชีวิตของหลวงพี่อีกเล่มหนึ่งชื่อโอวาทสี่ของท่านเหลี่ยวฝาน หลวงพี่อ่านหนังสือเล่มนี้ อ่านแล้วก็อ่านอีกนับครั้งไม่ถ้วน </span><br /> <span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></span></span></span> <span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #660000; font-size: large;">       จากนั้นก็มา</span><span style="font-size: large;"><span style="color: #660000; font-size: large;">เรียนต่อที่สถาบันเทคโนโลยี่พระจอมเกล้าพระนครเหนือ ที่ภาควิชาเทคโนโลยี่ไฟฟ้าอุตสาหกรรม คณะวิศวกรรมศาสตร์ </span></span><span style="color: #660000; font-size: large;">อีกสองปี </span></span></span></span><br /> <span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></span></span></span> <br /> <div> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNzJ6IVsgQGT5ECMgckXU2nwKVXa5NAvJd7B6MHSGzfu6TKpibSpJ9xpnTl6s5akUabF6qZOqT1Lm9qOKtCcgpYwXLEyEVZZPJIURfaUoorO0dbvvLT0fJQMlcPm6Pn8itpmOK4QA-3cRm/s1600/rule7-4.jpg" imageanchor="1" style="background-color: white; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNzJ6IVsgQGT5ECMgckXU2nwKVXa5NAvJd7B6MHSGzfu6TKpibSpJ9xpnTl6s5akUabF6qZOqT1Lm9qOKtCcgpYwXLEyEVZZPJIURfaUoorO0dbvvLT0fJQMlcPm6Pn8itpmOK4QA-3cRm/s320/rule7-4.jpg" width="320" /></a></div> <span style="background-color: white;"><br /></span> <span style="background-color: white;"><br /></span></div> <div> <span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><b><span style="background-color: white;">       </span><span style="background-color: white;">ที่นี่นี่เองที่หลวงพี่ได้รู้จักกับวัด</span></b></span><b style="color: white;"><span style="color: #660000;"><a href="http://www.xn--12c9b1afca1i.com/" style="font-size: x-large;">พระธรรมกาย</a><span style="font-size: large;"> </span>(คลิ๊ก) </span><span style="color: #660000; font-size: large;">ก่อนเรียนจบไม่กี่เดือน (ขอขอบคุณชมรมพุทธฯ ที่หลวงพี่ไม่เคยเข้า มา ณ โอกาสนี้ ที่จัดนิทรรศการทางก้าวหน้า มงคลชีวิต 38 ประการ เมื่อเดือนตุลาคมปี 2526 ที่ใต้ตึกคณะครุศาสตร์) ได้เริ่มศึกษาพระพุทธศาสนาอย่างจริงจัง ได้เข้าวัดปฏิบัติธรรมฝึกสมาธิตั้งแต่นั้นมา  </span></b><br /> <span style="background-color: white; color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="background-color: white; color: #660000; font-size: large;">       </span><span style="background-color: white; color: #660000; font-size: large;">แม้จะเข้าวัดพระธรรมกาย แต่ความที่หลวงพี่ชอบอ่านหนังสือ</span><span style="background-color: white; color: #660000; font-size: large;">และชอบเดินทาง ก็จะแวะไปวัดต่างๆเสมอ</span><span style="background-color: white; color: red; font-size: large;">ไม่ได้จำกัดว่าเป็นนิกายไหน สายไหน ศึกษาธรรมะของครูบาอาจารย์ต่างๆโดยไม่จำกัดขีดวงให้ตัวเอง </span><span style="background-color: white; color: #660000;"><span style="color: #660000; font-size: large;">เคยได้หนังสือของหลวงปู่ดูลย์ อตุโล (ลูกศิษย์รุ่นแรกๆของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต) มาเล่มหนึ่ง ชอบมาก อ่านกลับไปกลับมาหลายเที่ยว  </span></span></span></span></span><br /> <div> <span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"><span style="background-color: white;"><span style="background-color: white; color: #660000; font-size: large;"><br /></span></span></span></span></div> <div> <span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #660000; font-size: large;">       เคยไปช่วยเพื่อนเทปูนสร้างเจดีย์ที่วัดเกตุมฯที่สมุทรสาคร </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">       </span></span></span></span></div> <div> <span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"><span style="background-color: white;"><span style="background-color: white; color: #660000; font-size: large;">       เคยไปกราบหลวงพ่อพุทธทาสถึงสวนโมกข์</span></span></span></span><br /> <span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #660000; font-size: large;"> </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;">       เคยไปนอนกลดถือศีลแปดที่วัดสังฆทาน </span></span></span></span><br /> <span style="background-color: white;"><span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></span></span></span> </span><span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"><span style="background-color: white;"><span style="background-color: white;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       เมื่อทำงานแล้วบางครั้งขับรถไปในป่าเจอที่พักสงฆ์เล็กๆ ก็แวะเข้าไปกราบพระท่าน บางครั้งขับรถตอนเช้าเห็นพระเดินบิณฑบาต เกิดจิตเป็นกุศลขึ้นหลวงพี่ก็จอดรถหาซื้ออาหารของแห้งใส่บาตรกันตรงนั้นเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพระท่านบวชอยู่วัดไหน  </span></span><br /><span style="background-color: white; color: #660000; font-size: large;">............................................</span></span></span></span><br /> <span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"><span style="background-color: white;"><span style="background-color: white; color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="background-color: white;"><span style="color: #660000; font-size: large;">      </span><span style="color: #660000; font-size: large;"><span style="color: #351c75;"> เนื่องจากชอบ</span><b style="color: #351c75;">ภาษาอังกฤษ</b><span style="color: #351c75;">มาแต่เล็กแม้จะเรียนโรงเรียนวัดหรือโรงเรียนประชาบาลมาโดยตลอด แถมมาต่อสายอาชีพตามความประสงค์ของคุณพ่อ</span><span style="color: #38761d;"> <b>แต่อาศัยอิทธิบาท 4</b></span></span><span style="color: #660000; font-size: large;"><b><span style="color: #38761d;"> หลวงพี่ชอบอ่านหนังสือเป็นชีวิตจิตใจซึ่งรวมถึงที่เกี่ยวกับพระพุทธศาสนาในภาษาอังกฤษด้วย</span> </b><span style="color: #351c75;">ไม่เคยเบื่อหน่ายในการเปิดดิคท์หาความหมายของคำศัพท์ คำบางคำจำได้ว่าเปิดดิคท์เป็นหลายสิบครั้งกว่าจะรู้ความหมายของคำๆนั้นในบริบทต่างๆครบถ้วน เมื่อเรียนจบหลวงพี่จึงเลือกมาทำงานที่สถาบันเทคโนโลยี่แห่งเอเซีย (AIT) </span></span></span><span style="background-color: white; color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> </span></span></span><br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgRWQrTDWDvf2EHbbb2M60dfFfQNLS_9sUBggLOSMYLAwsIf8CwhJvNpJWrS8r8B-tciE4UR0lf_BRueKmja35ZVXrgJcVGuBgMLIqnru1xTfzq02lXiJLNKuX4O2Jky5PxQwHi9qDf95n/s1600/6019-4-4a96968d8436241d5c9bdf8dddb08196.jpg" imageanchor="1" style="background-color: white; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgRWQrTDWDvf2EHbbb2M60dfFfQNLS_9sUBggLOSMYLAwsIf8CwhJvNpJWrS8r8B-tciE4UR0lf_BRueKmja35ZVXrgJcVGuBgMLIqnru1xTfzq02lXiJLNKuX4O2Jky5PxQwHi9qDf95n/s400/6019-4-4a96968d8436241d5c9bdf8dddb08196.jpg" width="400" /></a></span></span></div> <span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"> <span style="background-color: white;"><span style="background-color: white; color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="background-color: white;"><span style="color: #660000; font-size: large;">      เพราะใกล้วัดพระธรรมกาย จะได้มีโอกาสมาทำบุญเข้าวัดได้สะดวก และ</span><span style="color: #660000;"><span style="font-size: large;">ที่นี่เองที่หลวงพี่ได้มีโอกาสฝึกฝนภาษาอังกฤษได้</span></span><span style="color: #660000; font-size: large;">ร่วมงานกับคนต่างชาติ</span><span style="color: #660000; font-size: large;"> </span><span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       เคยไหว้วานให้อาจารย์ชาวต่างประเทศอ่านหนังสือธรรมะภาษาอังกฤษออกเสียงแล้วอัดเทปไว้ จากนั้นหลวงพี่ก็เอามาเปิดฟังพร้อมอ่านหนังสือไปด้วยจะได้รู้ว่าคำไหนออกเสียงอย่างไร (เสียดายอีกแล้วตอนนั้นไม่มี Talking Dict. อย่าว่าแต่ Talking Dict. เลย ตอนนั้นนักวิจัยที่ AIT คุยกันว่าจะนำเสนอให้ทางการเอาพวกสระอุสระอูและวรรณยุกต์ทั้งหมดมาไว้ในบรรทัดเดียวกันเหมือนภาษาอังกฤษ เพราะการแสดงผลภาษาไทยบนจอคอมพิวเตอร์มันยากเหลือเกิน) แม้ไม่ได้วางแผนไว้ แต่ทั้งหมดนี้เป็นการปูพื้นฐานให้หลวงพี่ได้เข้าทำงานกับบริษัทระดับนานาชาติในภายหลัง .. </span></span><br /> </span></span></span><br /> <div style="text-align: right;"> <span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></span></span></span></div> <div style="text-align: right;"> <span style="color: white; font-size: large;"><span style="background-color: #660000;"><span style="background-color: white;"><span style="background-color: white; color: #660000; font-size: large;">30 ก.ค. 2559 15:23</span></span></span></span><br /> <br /></div> <div style="text-align: right;"> <i style="background-color: orange;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5494026868053235029#top1" style="background-color: orange;">กลับขึ้นข้างบน</a></span></i></div> <div style="text-align: right;"> <br /> <br /> <div style="text-align: left;"> <span style="background-color: #660000; color: white; font-size: large;"><b style="background-color: #660000;"><a href="https://www.blogger.com/null" id="z3"></a>  บทที่ 3  </b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>       ช่วงวัยทำงาน </b>หลวงพี่เดินทางได้ไม่เบื่อไม่หน่าย ที่แปลกก็คือชอบทางชนบทที่คดเคี้ยว ยิ่งเป็นทางป่าเขาขึ้นลงดอยยิ่งชอบมาก จากกรุงเทพฯไปเชียงใหม่ใครๆเขาก็วิ่งตามทางสายเอเซียกัน แต่ถ้าเลือกได้และมีเวลาหลวงพี่จะชอบไปทางพิษณุโลก สวรรคโลก ทุ่งเสลี่ยม ออกเถิน ซึ่งเป็นถนนที่วิ่งผ่านป่า </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">      <b> <u>ครั้งหนึ่งแถวๆทุ่งเสลี่ยม จังหวัดสุโขทัย หลวงพี่เห็นวัดๆหนึ่ง มีโบสถ์เล็กๆอยู่ข้างทาง ก็เกิดความรู้สึกขึ้นมาว่า.. </u></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><u><b><br /></b></u></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #660000;">       </span><span style="background-color: #660000; color: white;">"สักวันหนึ่งในอนาคต อยากจะบวชแล้วก็มาอยู่ในวัดเล็กๆในป่าที่สงบๆอย่างนี้แหละ "</span></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       มีครั้งหนึ่งประมาณก่อนปี 2540 ช่วงวันหยุดยาวหลวงพี่ได้มีโอกาสไปแม่สอดเป็นครั้งแรก เมื่อออกจากจังหวัดตากไปทางกำแพงเพชร เลี้ยวขวามุ่งหน้าแม่สอดแค่ประมาณสิบกว่านาทีก็เริ่มขึ้นเขา หนทางเริ่มคดเคี้ยวคล้ายถนนช่วงเชียงดาว-ฝางที่เชียงใหม่ </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ประมาณชั่วโมงเศษเมื่อถึงแม่สอดแล้วก็เห็นป้ายชี้ไปอุ้มผางและน้ำตกทีลอซู ป้ายบอกว่าระยะทาง 163 กิโลเมตร ตอนนั้นพึ่งจะบ่ายต้นๆ หลวงพี่ก็คำนวณคร่าวๆว่าระยะทางแค่นี้และถ้าถนนเป็นเหมือนช่วงตากมาแม่สอด ขับเร็วนิดไม่เกินสองชั่วโมงก็น่าจะถึง ได้แวะไปเที่ยวน้ำตกที่ได้ชื่อว่าสวยที่สุดในประเทศไทยด้วย</span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWHI8yfJGRlR8Sp8YTz9kmUCPTFaWl3k7qk8z1WLVhEdNxAj_0Q34ZVryRfA2yU3vBpf19pq2AW-WdkrMfdMUel7iPwqeNYoyqi9MgksmSJNigT7sBIGSwkp71XHgKi2hcPF8TV4GdQMbw/s1600/%25E0%25B8%2599%25E0%25B9%2589%25E0%25B8%25B3%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%2597%25E0%25B8%25B5%25E0%25B8%25A5%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%258B%25E0%25B8%25B9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWHI8yfJGRlR8Sp8YTz9kmUCPTFaWl3k7qk8z1WLVhEdNxAj_0Q34ZVryRfA2yU3vBpf19pq2AW-WdkrMfdMUel7iPwqeNYoyqi9MgksmSJNigT7sBIGSwkp71XHgKi2hcPF8TV4GdQMbw/s400/%25E0%25B8%2599%25E0%25B9%2589%25E0%25B8%25B3%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%2597%25E0%25B8%25B5%25E0%25B8%25A5%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%258B%25E0%25B8%25B9.jpg" width="400" /></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">น้ำตกทีลอซู</td></tr> </tbody></table> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       หลวงพี่(อย่าลืมนะตอนนั้นยังไม่ได้บวช)เริ่มขับรถไปทางอำเภอพบพระ เพื่อความไม่ประมาทจึงแวะถามชาวบ้านว่าไปอุ้มผางจะไปน้ำตกทีลอซูนานมั้ยกว่าจะถึง ถามกี่คนๆชาวบ้านเขามองหน้าหลวงพี่และมองรถเก๋งที่หลวงพี่ใช้เขาก็บอกตรงกันว่า วันนี้ไปไม่ทันและไปไม่ถึงน้ำตกหรอก .. วันนั้นจึงยอมล้มเลิกความตั้งใจ .. </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       <b>อีกสิบกว่าปีให้หลังหลวงพี่จึงเข้าใจและนึกขอบคุณชาวบ้าน .. ไปอุ้มผางมันไม่ง่ายอย่างที่คิด .. ยังไม่ต้องพูดถึงการไปน้ำตกทีลอซูโดยรถเก๋ง .. จะบอกให้ ถ้าคนขับไม่ชำนาญทางแม้ใช้รถขับเคลื่อนสี่ล้อ ถ้าฝนตกขึ้นมาและใช้ยางสำหรับทางเรียบ โฟร์วีลก็โฟร์วีลเถอะ ได้ติดหล่มกินข้าวลิงอยู่กลางป่านั่นแหละ ..</b></span></div> <div style="text-align: right;"> <span style="color: #660000;"><span style="font-size: large;">30 ก.ค. 2559 19:12</span></span><br /> <span style="color: #660000;"><span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span></span></div> <div style="text-align: right;"> <i style="background-color: orange;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5494026868053235029#top1" style="background-color: orange;">กลับขึ้นข้างบน</a></span></i></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: white; font-size: large;"><b style="background-color: #660000;"><br /></b></span><b><span style="color: white; font-size: large;"><b style="background-color: #660000;"><a href="https://www.blogger.com/null" id="z4"></a>  บทที่ 4  </b></span></b><br /> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #38761d; font-size: large;"><b>กุสลาธัมมา อกุสลาธัมมา อัพยากตาธัมมา ..</b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #38761d; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #274e13; font-size: large;">เวลาไปงานศพ เมื่อพระเริ่มสวดบทอภิธรรม ผู้ไปร่วมงานส่วนหนึ่งจะเริ่มคุยกันเหมือนฆ่าเวลารอข้าวต้มมาเสิร์ฟ </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       แต่ก็แปลกหลวงพี่จะตั้งใจฟังพระท่านสวดเสมอ และส่งใจไปตามเสียงพระสวดมนต์แม้ไม่เข้าใจความหมายอะไรเลย เมื่ออายุมากขึ้นๆในภายหลัง </span><span style="color: red; font-size: large;"><b>ถ้าให้เลือกได้ว่าจะให้ไปงานศพหรืองานแต่ง หลวงพี่จะเลือกไปงานศพ .. เหตุผล?</b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">         <b>  ไปงานศพคือไปดูตอนจบ </b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>           ไปงานแต่งเหมือนไปดูหนังต้นเรื่อง </b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       นอกจากชอบอ่านหนังสือแล้ว สมัยเด็กๆหลวงพี่เป็นนักดูหนังตัวยง เพราะช่วงเรียนมัธยมนั้น ครอบครัวเขาไปอยู่ทองผาภูมิกันหมด ทิ้งหลวงพี่ไว้คนเดียวที่บ้านเช่าท้ายซอยแถวๆวงศ์สว่าง เลิกเรียนบ่ายสองโมงก็ไม่รู้จะทำอะไรดี อาศัยตัวเล็กหน้าเด็กยังไม่เสียค่าโดยสาร ก็นั่งรถเมล์ชมเมืองไปเรื่อยๆ ลงสายนี้ไปขึ้นสายโน้น รถเมล์ขาว รถเมล์เขียว ฯลฯ นั่งกันสุดสาย สมัยโน้นรังสิต บางนา มีนบุรีนี่ถือว่าไกลสุดๆ เป็นชนบทจริงๆ เบื่อนั่งรถเมล์ก็เข้าโรงหนัง ค่าตั๋วแค่ 10 บาทแถมฉายสองเรื่องควบ ดูวนไปเรื่อยๆ ถ้าไม่รีบไปไหนก็นั่งหลับๆตื่นๆอยู่ในโรงหนังนั่นแหละ ถ้าเป็นหนังแนวโรแมนติค เห็นกี่เรื่องๆมักมาจบตอนพระเอกนางเอกได้แต่งงานกัน .. หลอกกันชัดๆ มันจะจบตรงนั้นได้ยังไง มันพึ่งเริ่มต้น จบจริงๆมันต้องแบบกามนิตกับวาสิฏฐีภาคสวรรค์โน่น (อ่านไปเพลินๆนะ อย่าไปซีเรียส)</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ถึงตอนนี้ต้องขอถอยกลับไปลงรายละเอียดสักนิด ไม่อย่างนั้นแล้วชีวิตหลวงพี่มันจะดูเรียบร้อยดีงามเกินไป แล้วเราจะต่อไม่ติดว่าทำใมหลวงพี่จึงคิดบวช แล้วทำใมจึงบวชที่วัดพระธรรมกาย</span><span style="color: red; font-size: x-large;"> (ถ้าหลวงพี่ไม่ใช่พระวัดพระธรรมกายแล้ว จะมีตำรวจ ทหาร เจ้าหน้าที่ 150 คน ไปเยี่ยมถึงอุ้มผางมั้ย?</span><span style="color: #660000; font-size: large;"> .. คิดถึงค่าใช้จ่ายในปฏิบัติการนี้ ทั้งค่ารถ ค่าน้ำมัน ค่าเบี้ยเลี้ยง และค่าฮ.ของท่านรองผบ.ตร.แล้ว เฮ้อ... เสียดายจัง)</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       เมื่อตอนเข้าเรียนช่างกลปทุมวันนั้นหลวงพี่ก็ทำผิดหลักมงคลชีวิตตั้งแต่ข้อที่ 1 เลย พระพุทธเจ้าท่านสอนไว้ว่าอย่าคบคนพาล เพื่อนดีๆที่เขาตั้งใจเรียนก็พอมีอยู่ แต่คบเจ้าพวกนี้แล้วชีวิตมันไม่ตื่นเต้น มันไม่เท่ ก็เลยไปคบกับพวกที่เราเรียกกันว่านักเรียนนักเลงนั่นแหละ </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ในเวลาไม่นานหลวงพี่ก็เริ่มสูบบุหรี่ ดื่มเหล้า เล่นการพนันและอบายมุขครบถ้วน (ดีอยู่อย่าง ภาษาโบราณเขาเรียกทำความเลวไม่ขึ้น ไม่เหมือนเพื่อนบางคน ในห้องเรียนมันไม่เคยเข้าใจอะไรเลย แต่พอเข้าวงไพ่เท่านั้นมันจำได้หมด ปกติหลวงพี่นับว่ามีความจำและหัวคำนวณในระดับใช้ได้ทีเดียว แต่พอเข้าวงไพ่แล้วมันจำไม่ได้ ใครเขาเก็บไพ่ใบไหนไว้ ทิ้งใบไหนลงมา หลวงพี่จึงไม่ได้ติดการพนัน) </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       นับเป็นช่วงมืดของชีวิตอย่างแท้จริง ไปถึงโรงเรียนเพียงเพื่อให้ได้เจอเพื่อนแล้วก็พากันเที่ยว เพื่อนบางคนถูกอริต่างสถาบันทำร้าย บาดเจ็บก็มี เสียชีวิตก็มี เพื่อนบางคนติดคุกเพราะไปยิงเขา แต่หลวงพี่ก็แค่ระดับเฮไหนเฮกัน ไม่ถึงขั้นเป็นหัวโจกหรอกนะ แม้จะเกเรหนีเรียนเป็นประจำแต่ถ้าถึงวิชาไหนที่ชอบ หลวงพี่ก็จะค้นแหลกเหมือนกัน  ค้นคว้าต่อยอดไปเรื่อยๆ ไม่จำกัดกะเก็งเฉพาะตรงที่จะออกข้อสอบ ตำราภาษาอังกฤษในห้องสมุด นอกจากหลวงพี่แล้ว ก็แทบไม่เคยเห็นใครไปหยิบอ่านเลย หลวงพี่เรียนจบปวช.มาด้วยเกรดเฉลี่ย 1.71 เดชะบุญไปสอบเรียนต่อระดับปวส.ได้</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ที่เทคนิคกรุงเทพก็มีอยู่หลายชมรมด้วยกันที่ให้นักศึกษาได้เลือกทำกิจกรรม ในตอนนั้นหลวงพี่เห็นเด็กชมรมพุทธฯแล้วก็คิดว่าพวกคุณจะเรียบร้อยอะไรกันจะขนาดนั้น ไม่มีทางหรอกที่หลวงพี่จะไปเข้าชมรมเดียวกับคนเชยๆพวกนี้ .. ตอนนั้นมันคิดอย่างนั้นจริงๆ ขอโทษทุกท่านที่ชมรมพุทธฯด้วยนะ</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       สาเหตุที่หลวงพี่จั่วหัวตอนนี้ไว้ด้วยบทสวดพระอภิธรรมก็เพราะ ใจของเราโดยปกติจะมีอยู่ทั้งสามสิ่งวนเวียนสลับกันไปมาตามความคุ้น การฝึกจิตและสิ่งแวดล้อมของแต่ละคน กุสลาธัมมา สิ่งที่เป็นกุศล อกุสลาธัมมา สิ่งที่เป็นอกุศล และอัพยากตาธัมมา สิ่งที่เป็นกลางๆ</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       หลังจากปล่อยให้อกุสลาธัมมาครอบครองจิตใจมาหลายปี แล้วก็มาถึงวันที่กุสลาธัมมาจะได้เข้ามาเยือนจิตใจบ้าง เพื่อนคนหนึ่งเอาหนังสือเล่มเล็กๆชื่อโอวาทสี่ของท่านเหลี่ยวฝานมาให้ มันก็แปลก เวลาเราเปิดรับคุณธรรมความดีให้เข้ามาในใจ ความดีนั้นก็จะไปพาเพื่อนๆความดีอีกมากมายเข้ามาด้วย (ก็เหมือนคบคนพาล สารพัดความชั่วจะเรียงหน้ากันเข้ามาหา ต้อนรับกันไม่ทันทีเดียว) อ่านหนังสือเล่มนี้ไปหลายๆเที่ยวแล้วมานึกย้อนถึงความประพฤติของตัวเองนับแต่เป็นวัยรุ่นมา ก็บอกตัวเองว่ามันไม่ใช่ บุหรี่มันดีไหม? ไม่ดี ใครก็รู้ว่ามันไม่ดี หลวงพี่ก็เริ่มพยายามที่จะเลิกบุหรี่ </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ขอบอกพวกเราว่าบุหรื่เลิกไม่ยาก บางวันเลิกได้ตั้งสองสามครั้ง ตอนเช้าสูบแล้วก็บอกตัวเองว่าขอเป็นมวนสุดท้ายนะ ตกเย็นอดไม่ไหวก็สูบอีก แล้วก็สัญญากับตัวเองว่ามวนสุดท้ายแล้ว ตกค่ำก็สูบอีก ก็ต่อสู้กับมันมา แต่จนแล้วจนรอดก็เลิกขาดไม่ได้ ทั้งเหล้าและบุหรี่ มารู้ทีหลังว่านอกจากไม่คบคนพาลแล้ว เราต้องคบบัณฑิตด้วย การที่หลวงพี่ยังคงคบเพื่อนกลุ่มเดิมๆอยู่ แล้วหวังว่าจะเลิกความประพฤติไม่ดีนั้น เป็นเรื่องที่เป็นไปแทบไม่ได้เลย</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       เรียนจบเทคนิคกรุงเทพได้เกรดเฉลี่ยแค่สองเศษๆ ก็ยังอุตส่าห์สอบเรียนต่อเข้าที่พระนครเหนือได้ ถึงตอนนี้คงจะเริ่มเป็นผู้ใหญ่ขึ้นบ้าง เริ่มตั้งใจเรียน แต่ก็ยังคบเพื่อนแบบเดิมๆ </span><br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>แล้ววันที่ชีวิตของหลวงพี่จะเปลี่ยนไป</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>แบบไม่เหลือเค้าเดิมก็มาถึง ..</b></span></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">วันนั้นหลังทานข้าวกลางวันกับเพื่อนๆที่โรงอาหารแล้ว ทั้งก๊วนของพวกเราเป็นสิบคนเดินออกมาทางใต้ตึกครุศาสตร์ ที่ซึ่งชมรมพุทธฯจัดนิทรรศการทางก้าวหน้าเรื่องมงคลชีวิต 38 ประการขึ้น เพื่อนๆของหลวงพี่ทุกคนดูนิทรรศการแบบผ่านๆแล้วก็หายไปอย่างรวดเร็ว แต่หลวงพี่สิเหมือนถูกสะกด หลวงพี่อ่านตัวหนังสือทุกตัวบนกระดาษโปสเตอร์ทุกแผ่น เริ่มจากมงคลที่ 1 ถึงมงคลที่ 38 อ่านไปก็ตรองตามไป เห็นเหตุและผลเกิดความรู้สึกว่านี่คือสิ่งที่มีคุณค่ามากจริงๆ แล้วโปสเตอร์แผ่นสุดท้ายก็มีการเชิญชวนให้มาวัดพระธรรมกาย โดยให้ไปขึ้นรถฟรีที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ และขอให้อย่างน้อยใส่เสื้อขาวไป </span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>ชีวิตของหลวงพี่กำลังจะเปลี่ยนไป</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>แบบใครๆก็คิดไม่ถึง ..</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <span style="color: #660000; font-size: large;">       คนแรกที่ต้องประหลาดใจก็คือโยมแม่ของหลวงพี่เอง ปกติวันเสาร์อาทิตย์ถ้าหลวงพี่อยู่บ้าน ไม่ไปค้างบ้านเพื่อนก็จะนอนตื่นสายสุดๆ คุณพ่อท่านมีศัพท์เฉพาะว่านอนกินบ้านกินเมือง แต่เช้าวันอาทิตย์นั้น หลวงพี่ตื่นแต่เช้าแถมใส่เสื้อขาวด้วย คุณแม่ก็ถามว่าลูกจะไปไหน พอบอกท่านว่าจะไปวัด คุณแม่ทำท่าเหมือนไม่เชื่อในสิ่งที่ท่านได้ยิน .. และวันอาทิตย์นั้นเอง หลวงพี่ได้มาถึงวัดพระธรรมกายเป็นครั้งแรก .. มันอยู่ในเดือนตุลาคมปี 2526 แค่ห้าหกเดือนก่อนหลวงพี่เรียนจบ (แต่จนแล้วจนรอดหลวงพี่ก็ไม่เคยเข้าชมรมพุทธฯอยู่ดี และเพราะเป็นปีที่เรียนจบ จึงไม่เคยเข้าอบรมธรรมทายาท เพราะเรียนจบก็ไปหางานทำ)</span><br /> <div> <br /></div> </div> <div style="text-align: left;"> <br /></div> <div style="text-align: right;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">3 สิงหาคม 2559 21:40</span></div> </div> <br /></div> <div style="text-align: right;"> <i style="background-color: orange;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5494026868053235029#top1" style="background-color: orange;"> กลับขึ้นข้างบน  </a></span></i></div> </div> </div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: white; font-size: large;"><b style="background-color: #660000;"><br /></b></span> <span style="color: white; font-size: large;"><b style="background-color: #660000;"><br /></b></span><b><span style="color: white; font-size: large;"><b style="background-color: #660000;"><a href="https://www.blogger.com/null" id="z5"></a>  บทที่ 5  </b></span></b><br /> <div style="text-align: left;"> <span style="color: white; font-size: large;"><b style="background-color: #660000;"><br /></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>อานุภาพของความสะอาดและความเป็นระเบียบ..</b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ไม่ใช่ว่าหลวงพี่ไม่เคยไปวัด ตอนเล็กๆตั้งแต่จำความได้อยู่บ้านตายายหลังวัดบางพลัดนอก(วัดอาวุธวิกสิตาราม) ไปวิ่งเล่นที่วัดเป็นประจำ </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEArnNNvLN9gkKYfoxQeOjoDMES4uhZNdkWp_xSiGCHpsDat4PWqX1Ef8roZQ8fKzh8hlc_lo3WIqpCDpnb_tbIlVf9WdqlN2belH7JpMf72WJAvF9h2uzFKva3H7FwVNA8V3iBip0S_ZO/s1600/%25E0%25B8%25A7%25E0%25B8%25B1%25E0%25B8%2594%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25A7%25E0%25B8%25B8%25E0%25B8%2598%25E0%25B8%25A7%25E0%25B8%25B4%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25AA%25E0%25B8%25B4%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25A3%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25A1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="327" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEArnNNvLN9gkKYfoxQeOjoDMES4uhZNdkWp_xSiGCHpsDat4PWqX1Ef8roZQ8fKzh8hlc_lo3WIqpCDpnb_tbIlVf9WdqlN2belH7JpMf72WJAvF9h2uzFKva3H7FwVNA8V3iBip0S_ZO/s400/%25E0%25B8%25A7%25E0%25B8%25B1%25E0%25B8%2594%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25A7%25E0%25B8%25B8%25E0%25B8%2598%25E0%25B8%25A7%25E0%25B8%25B4%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25AA%25E0%25B8%25B4%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25A3%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25A1.jpg" width="400" /></a></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <br /></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       เมื่อโตพอเข้าโรงเรียนได้ก็ข้ามถนนจรัลสนิทวงศ์ไปเรียนที่โรงเรียนวัดบางพลัดใน ความสุขสมัยเด็กๆ ไม่มีอะไรเกินเที่ยวงานวัด ดูหนังกลางแปลง นอกจากนั้นวันที่ชอบวัดอีกวันหนึ่งคือวันพระ เพราะมีอาหารและขนมอร่อยๆเยอะดี ตอนหลวงพี่ตัวเล็กกะเปี๊ยกคุณแม่มักจะพาหลวงพี่ไปวัดด้วย ท่านไปวัดนอกจากทำบุญแล้วก็ชอบให้พระครูดูดวงให้ </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFmcThh0WpkQFL49kPb3CFat-In0hSYjIq4S1S3Lo0Xc8FwqQsITg2QYk70zhHtqqy3qnJO0aCZ8nw4NBNk8P_t97UZv2p4Vez0-qANtxTwdfjuSOHh2UWk3XkllnaFq8C1bTKOQrU2VjR/s1600/chaichana1%25281%2529.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFmcThh0WpkQFL49kPb3CFat-In0hSYjIq4S1S3Lo0Xc8FwqQsITg2QYk70zhHtqqy3qnJO0aCZ8nw4NBNk8P_t97UZv2p4Vez0-qANtxTwdfjuSOHh2UWk3XkllnaFq8C1bTKOQrU2VjR/s400/chaichana1%25281%2529.gif" width="400" /></a></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvKvviKdTw6YpWpyjpwbxycelCBVGD5iZ10QtoSPyWYNt46Eg-3BnL-N2F7ITp63Ln6oTyoNaZAFYww0YaUUeOE5W7IhPzq6qAxxHE6rSQrxNh4dFrv_HvdBejKzPWpYLPk2gljMfsaBTR/s1600/%25E0%25B8%259A%25E0%25B8%25A3%25E0%25B8%25A3%25E0%25B8%25A2%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25A8%25E0%25B8%2587%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%2599%25E0%25B8%25A7%25E0%25B8%25B1%25E0%25B8%2594.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvKvviKdTw6YpWpyjpwbxycelCBVGD5iZ10QtoSPyWYNt46Eg-3BnL-N2F7ITp63Ln6oTyoNaZAFYww0YaUUeOE5W7IhPzq6qAxxHE6rSQrxNh4dFrv_HvdBejKzPWpYLPk2gljMfsaBTR/s400/%25E0%25B8%259A%25E0%25B8%25A3%25E0%25B8%25A3%25E0%25B8%25A2%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25A8%25E0%25B8%2587%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%2599%25E0%25B8%25A7%25E0%25B8%25B1%25E0%25B8%2594.jpg" width="400" /></a></div> <div style="text-align: left;"> <b style="color: #660000; font-size: x-large;"><br /></b> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: x-large;">..แต่วัดพระธรรมกายไม่เหมือนวัดใดเลย</span></div> </div> <div style="text-align: left;"> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: x-large;">ที่หลวงพี่เคยไปมาในชีวิต.. </span></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ปลายปี 2526 ถนนบางขันธ์ยังเป็นลูกรังสองเลนแค่พอสวนไปมาได้ ตอนนั้นไม่แน่ใจว่าวัดขยายออกมาที่ 130 ไร่หรือยัง แต่สภาธรรมกายสากลหลังคาจากยังไม่ได้สร้างและที่สองพันไร่นั้นยังไม่ได้ซื้อแน่นอน ทางเข้าออกหลักคือประตู 1 หน้าโบสถ์ </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqSujPZfBVHZJvILjQHo-_9cPq8ndL5QmPH_QQ5nCCFy385I48mFceazP8cZtXbWonaoXV45PWTbMqW9eZSOMRN8rSklQbj4nVGBUvQlEljFvlQTHtfDczFoB2V1whwpaZez19QS8ye5X/s1600/12734220_1561496917497360_8173324202867381797_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqSujPZfBVHZJvILjQHo-_9cPq8ndL5QmPH_QQ5nCCFy385I48mFceazP8cZtXbWonaoXV45PWTbMqW9eZSOMRN8rSklQbj4nVGBUvQlEljFvlQTHtfDczFoB2V1whwpaZez19QS8ye5X/s400/12734220_1561496917497360_8173324202867381797_n.jpg" width="400" /></a></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnu96gn2_6CNfEC7wOkt_KPKPlI27mJgD7L6JcdK-AkyTXC_SpYZY9kjn5VxsJL5EgnoRuFMjfdiWQTageJ4oHFvJg60ABySvKpX-ATDiVr0WEPHaPsngqqdhVGLY0oBffrT07PEnV9zbT/s1600/12741970_1561496954164023_1848480887490504131_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnu96gn2_6CNfEC7wOkt_KPKPlI27mJgD7L6JcdK-AkyTXC_SpYZY9kjn5VxsJL5EgnoRuFMjfdiWQTageJ4oHFvJg60ABySvKpX-ATDiVr0WEPHaPsngqqdhVGLY0oBffrT07PEnV9zbT/s400/12741970_1561496954164023_1848480887490504131_n.jpg" width="400" /></a></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       พอรถบัสที่รับสาธุชน(และมีหลวงพี่อยู่บนรถด้วย)มาถึง ก็มีเด็กวัดที่ดูยังไงก็ไม่เหมือนเด็กวัด(แบบที่หลวงพี่คุ้น) ใส่ชุดขาวมายืนเป็นแถวคอยไหว้ต้อนรับทักทาย มีหนังสือสวดมนต์ให้บริการด้วย </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4h0sH5bjdXHnJ1eXGsGDwGVgzhvk04m6VvJkfR6XmKGk1hgF1UD1anLfInTYluzgW13slv2icbaTNIEmt9DrodYSzCq_jpB0qtOQNDvHWCCiZPp0fV_9hB4H5dORgQyOp4KbmrDxuw3Co/s1600/history-02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="263" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4h0sH5bjdXHnJ1eXGsGDwGVgzhvk04m6VvJkfR6XmKGk1hgF1UD1anLfInTYluzgW13slv2icbaTNIEmt9DrodYSzCq_jpB0qtOQNDvHWCCiZPp0fV_9hB4H5dORgQyOp4KbmrDxuw3Co/s400/history-02.jpg" width="400" /></a></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK6BwK3G4LLeOTp-f5z_VK1INsFLAp3HetHvVmR66F_mRjL_3KhfiZi0cA49MlO60TE7YG0RwzR3-VTr5imvvdW6LV2JqQC4HLdUZlgBD7ZlZMd8zo7H8CnLMytpHokhkPrAD2b79D0784/s1600/b20.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK6BwK3G4LLeOTp-f5z_VK1INsFLAp3HetHvVmR66F_mRjL_3KhfiZi0cA49MlO60TE7YG0RwzR3-VTr5imvvdW6LV2JqQC4HLdUZlgBD7ZlZMd8zo7H8CnLMytpHokhkPrAD2b79D0784/s400/b20.jpg" width="400" /></a></div> <div style="text-align: left;"> <br /></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       เมื่อเดินเข้ามาตามถนนคอนกรีตสายหลักมีต้นยางที่ยังไม่สูงใหญ่สักเท่าไหร่ขนาบซ้ายขวา มีโบสถ์สง่างามแต่ไม่มีช่อฟ้าใบระกาเหมือนวัดอื่น สถานที่ดูสะอาดสุดๆ ไม่มีเศษกระดาษหรือสิ่งปฏิกูลใดๆให้เห็นแม้แต่น้อย และอีกอย่างหนึ่งที่ต่างจากวัดทั่วไปคือไม่มีสุนัข หรือพูดให้ชัดๆคือไม่มีหมาวัดให้เห็นสักตัว </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxtE4yrOc59BFyiQEYROsN4m40bu-F6bV6CC6bqMYW5JBECKbG6YUUbDEn1AYoRumqQyXeqiPp403xmwhfJaTDgLfVG3stTtaHoUHz7qMv6YaQM2vs9yHSXkhk0JHzBajzAm8B0WBzl5I7/s1600/image_587.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxtE4yrOc59BFyiQEYROsN4m40bu-F6bV6CC6bqMYW5JBECKbG6YUUbDEn1AYoRumqQyXeqiPp403xmwhfJaTDgLfVG3stTtaHoUHz7qMv6YaQM2vs9yHSXkhk0JHzBajzAm8B0WBzl5I7/s640/image_587.jpeg" width="640" /></a></div> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> </div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ตอนนั้นมันจะกี่โมงก็จำไม่ได้แล้ว ขณะกำลังเดินชมวัดไปเรื่อยๆ ผ่านศาลาจาตุมฯไปจนถึงศาลาดุสิต ก็เห็นสาธุชนกำลังนั่งเข้าแถวคลานเข่าเข้าไปรับอะไรบางอย่างจากพระรูปหนึ่ง</span><span style="color: #660000; font-size: large;">  พอหลวงพี่มองไปที่พระรูปนั้นซึ่งหลวงพี่ก็ไม่รู้ว่าคือใคร (ถึงตอนนั้นก็ยังไม่รู้จักใครสักคนหรอก เพราะผู้ที่ชวนหลวงพี่มาวัดคือกระดาษโปสเตอร์) หลวงพี่ต้องใช้คำว่าตะลึง ..</span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       หลวงพี่คิดในใจว่าหลวงพี่รูปนี้ (ไม่รู้หรอกว่าคนทั้งวัดเรียกท่านว่าหลวงพ่อ และสิ่งที่สาธุชนเข้าไปรับจากท่านนั้นคือดวงแก้วมณีโชติรสสำหรับผู้เป็นเจ้าภาพกองผ้าป่า) ทำใมท่านถึงได้สว่างไสวผ่องใสขนาดนี้ ดูไม่เหมือนคนธรรมดา ความสว่างที่ออกจากตัวท่านนั้นประหนึ่งว่าทำให้ศาลาดุสิตทั้งหลังสว่างไสวไปด้วย แล้วก็มีความคิดนี้ผุดขึ้นมาในใจว่า </span><span style="color: #660000; font-size: x-large;"><b>“นี่แหละครูของเรา” ..</b></span></div> <div style="text-align: left;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4VX3O8Hj627Q6WQqADlhnQzZigVLrkY9cAGfiR5CLNjwXyhA3g_f1WSDfelc5MelraFrgNYs8beChyphenhyphenWFGoXAymEm_Jwm0vvani6AgAiTh_b3kNVm6Aq_U6FGtNyJY11M_Qx2EQXJ8qqtD/s1600/101.jpg" imageanchor="1"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4VX3O8Hj627Q6WQqADlhnQzZigVLrkY9cAGfiR5CLNjwXyhA3g_f1WSDfelc5MelraFrgNYs8beChyphenhyphenWFGoXAymEm_Jwm0vvani6AgAiTh_b3kNVm6Aq_U6FGtNyJY11M_Qx2EQXJ8qqtD/s400/101.jpg" width="277" /></a></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       เมื่อหลวงพี่มาถึงวัดใหม่ๆนั้นวันอาทิตย์ธรรมดาคนยังนั่งฟังธรรมกันบนศาลาจาตุมหาราชิกาได้แทบทั้งหมด </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"></span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"></span></div> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRtxYI6PB1pLCj5UsYs-6hCigFUkOtJIdYPlQ3Jjq30_6BmJl8yPB3A5Xy0SYfnhHwet5OLEWuXH8pscOQpTvGdmJbgOL251R66cnOl212ebD5xNItqrgrZX9ZdRzHQMZYnt9MGG-0srlO/s1600/Temple6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRtxYI6PB1pLCj5UsYs-6hCigFUkOtJIdYPlQ3Jjq30_6BmJl8yPB3A5Xy0SYfnhHwet5OLEWuXH8pscOQpTvGdmJbgOL251R66cnOl212ebD5xNItqrgrZX9ZdRzHQMZYnt9MGG-0srlO/s400/Temple6.jpg" width="400" /></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">ปฏิบัติธรรมที่ศาลา จาตุมฯ</span></td></tr> </tbody></table> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ต่อมาภายหลังคนก็มากันมากขึ้นๆจนล้นลงไปอยู่บนสนามหญ้าใต้ต้นไม้ กระจายไปทั่ว ในภายหลังจึงรู้ว่าพระรูปนั้นคือพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย ซึ่งท่านจะนำนั่งสมาธิในรอบสาย อีกสิ่งหนึ่งที่พิเศษสุดๆของท่านก็คือน้ำเสียงที่ทุ้มนุ่มนวล แค่ได้ยินเสียงของท่านก็สบายใจอย่างบอกไม่ถูกแล้ว ตกบ่ายเป็นการแสดงธรรมโดยพระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตะชีโว สมัยที่หลวงพี่ไปในช่วงนั้นถ้าจำไม่ผิดท่านกำลังเทศน์เรื่องมงคลชีวิต 38 ประการอยู่(ไม่รู้ว่าเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้ว) จากนั้นก็เป็นหมวดธรรมอื่นๆเช่น ฆราวาสธรรม 4 อุปกิเลส 16 สัปปุริสธรรม 7 ประการ เป็นต้น บทฆราวาสธรรมนั้นหลวงพี่ใช้เป็นแม่บทในการฝึกตัวมาตั้งแต่นั้นเลยทีเดียว</span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnlVXwnnY9gYahIMh3pjhbT209N9gZaYc1eypA43AgqCIQLZmMkFxhcD8rCUDHpMCLng8gv5JfryPDvOjALWl0zkJvcYNiCeAcr7I83dzv42mlKz3-ARNqdDpYhMNotC4hin5k-3IcRtr6/s1600/%25E0%25B8%25AB%25E0%25B8%25A5%25E0%25B8%25A7%25E0%25B8%2587%25E0%25B8%259E%25E0%25B9%2588%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%2597%25E0%25B8%25B1%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%25B0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnlVXwnnY9gYahIMh3pjhbT209N9gZaYc1eypA43AgqCIQLZmMkFxhcD8rCUDHpMCLng8gv5JfryPDvOjALWl0zkJvcYNiCeAcr7I83dzv42mlKz3-ARNqdDpYhMNotC4hin5k-3IcRtr6/s400/%25E0%25B8%25AB%25E0%25B8%25A5%25E0%25B8%25A7%25E0%25B8%2587%25E0%25B8%259E%25E0%25B9%2588%25E0%25B8%25AD%25E0%25B8%2597%25E0%25B8%25B1%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%25B0.jpg" width="320" /></a></div> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="text-align: left;"> <br /></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">      </span><span style="color: #660000; font-size: x-large;"> ต้องยอมรับว่าลีลาการเทศน์สอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตะชีโวนั้น มีลูกล่อ ลูกชน ลูกเล่นแพรวพราว ไม่มีเบื่อเลย</span><span style="color: #660000; font-size: x-large;">ก็แล้วกัน</span><span style="color: #660000; font-size: large;"> </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ตัวอย่างที่ท่านยกขึ้นประกอบนั้นก็สมบูรณ์ด้วยเหตุและผล แม้กระทั่งนิทานชาดกที่เคยฟังมาซึ่งเดิมหลวงพี่เคยคิดว่าคงเป็นเรื่องแต่งขึ้นเพื่อให้คนทำความดี แต่หลวงพ่อท่านยกขึ้นเทศน์จนเรามั่นใจเลยว่าเป็นเรื่องจริง โดนใจนักศึกษาที่ใกล้เรียนจบอย่างหลวงพี่ยิ่งนัก </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">        เมื่อเสร็จการเทศน์สอนยามบ่าย ก็เกิดปรากฎการณ์แปลกประหลาดขึ้น(ในความคิดหลวงพี่) มีเจ้าหน้าที่เตรียมผ้าขี้ริ้วผืนเล็กๆซึ่งชุบน้ำจนหมาดแล้วมาให้สาธุชนช่วยกันเช็ดเสื่อที่เราใช้นั่งฟังธรรมะ  </span><span style="font-size: large;"><span style="color: #f1c232;"><b>เกิดมาพึ่งเคยเห็นเขาใช้ผ้าเช็ดเสื่อข้างบนทีข้างล่างทีแล้วก็ค่อยๆม้วนเข้าเก็บ ทำอย่างนี้จนหมดม้วน</b></span></span><span style="color: #660000; font-size: large;"> กลุ่มอื่นๆก็แยกย้ายกันไปทำความสะอาดที่ต่างๆรวมถึงห้องน้ำด้วยจนทุกอย่างสะอาดเอี่ยมเรียบร้อยแล้วจึงนั่งรถกลับบ้านกัน</span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       <b>นับจากนั้นมาหลวงพี่ก็ไปวัดเป็นประจำเกือบทุกอาทิตย์</b> แล้วหลวงพี่ก็เริ่มแยกตัวออกจากกลุ่มเพื่อนที่คบกันอยู่ แทนที่เลิกเรียนจะไปตีสนุ๊กเกอร์หรือดื่มเหล้าหรือเถลไถลอย่างเคยก็กลับบ้านเลย ตั้งใจอ่านหนังสือเรียน อ่านหนังสือธรรมะ ฟังเทปที่ซื้อมาจากวัด ฝึกสมาธิ เข้าวัดได้ไม่นานหลวงพี่ก็สมาทานศีล 5 เป็นประจำเลิกดื่มเหล้าได้ .. </span><span style="color: #660000; font-size: large;">ส่วนบุหรื่นั้นต้องอาศัยกำลังใจอีกนานพอสมควร </span><br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: red; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: red; font-size: large;"><b>เข้าใจรึยัง ทำใมโลกนี้จึงขาดกัลยาณมิตรไม่ได้?</b></span></div> </div> <div style="text-align: left;"> <br /></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       เมื่อหลวงพี่เรียนจบนั้น ในวันรับปริญญาคุณพ่อคุณแม่ดีอกดีใจมาก หลวงพี่เป็นลูกคนเล็กในพี่น้องสามคน แต่เป็นคนแรกที่ได้รับปริญญาและด้วยอานุภาพของการเข้าวัดพระธรรมกายห้าหกเดือนหลวงพี่เรียนจบพร้อมด้วยเกียรตินิยมอันดับสอง .. ในรูปถ่ายวันนั้นคุณพ่อคุณแม่ยืนขนาบข้างบัณฑิตใหม่ในชุดครุย แต่ในมือขวาของหลวงพี่ระหว่างนิ้วชี้และนิ้วกลางมีบุหรื่อยู่หนึ่งมวน ..</span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       เมื่อหลวงพี่มาทำงานที่ AIT ช่วงนั้นทางวัดเริ่มโปรโมทการอยู่ธุดงค์สุดสัปดาห์ </span><span style="color: red; font-size: large;">ครั้งแรกที่หลวงพี่มาอยู่ธุดงค์</span><span style="color: #660000; font-size: large;">จำได้เลย มันไม่ง่ายอย่างที่คิด ตอนนั้นกางกลดนอนกันในพื้นที่ 130 ไร่ข้างกำแพงวัด แถวๆหอฉันคาบเกี่ยวกับอาคารร้อยปีคุณยายในปัจจุบันนี่แหละ ตอนตีสี่กว่ามีพระอาจารย์ท่านนำนั่งสมาธิในโบสถ์ ความที่ยังไม่คุ้นเคยกับการนั่งสมาธินานๆ นั่งช่วงแรกๆก็ยังพอไหวแต่นานๆไปก็เริ่มเมื่อย ลืมตาขึ้นมาดูพระอาจารย์ ท่านก็นั่งหลังตรงหลับตานิ่งเฉย ก็นึกชมท่านในใจว่าท่านสง่างามดีเหลือเกิน นั่งนิ่งหลังตรงดีจัง ก็หลับตาต่อ อีก<b>ไม่นานเริ่มกระสับกระส่ายเพราะความเมื่อยก็ลืมตาขึ้นมาดูพระอาจารย์อีก ท่านก็นั่งของท่านเหมือนเดิม ไม่มีทีท่าจะเลิกนั่ง .. เหมือนที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตะฯเทศน์เป๊ะ</b> หลวงพี่เปลี่ยนจากคำภาวนาในใจว่าสัมมาอะระหัง .. สัมมาอะระหัง มาเป็น เลิกเฮอะ .. เลิกเฮอะ ..</span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ปกติธุดงค์ก็อยู่กันตั้งแต่เย็นวันศุกร์ เมื่อเข้าร่วมกิจกรรมวันอาทิตย์เสร็จจึงกลับบ้านกัน แต่ในครั้งนั้นบ่ายวันเสาร์หลวงพี่ก็ถอนกลดกลับ AIT แล้ว เพราะทนอยากบุหรื่ไม่ไหว ..</span></div> <div style="text-align: left;"> <b><span style="color: #38761d; font-size: x-large;"><br /></span></b> <b><span style="color: #38761d; font-size: x-large;">...จนมาถึงคืนวันลอยกระทง</span></b><span style="color: #660000; font-size: large;"> </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       จำได้แม่น คืนนั้นอยู่ที่ AIT เข้าวัดมาได้ประมาณหนึ่งปีแล้ว พึ่งซื้อบุหรี่ซองใหม่มาแกะบุหรี่ออกมาจุดสูบได้หนึ่งมวน นั่งดูบุหรี่ในมือ แล้วก็คิดว่า..</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;">       "<b>ทำใมเราถึงได้ยอมเป็นทาสของมันมาได้ถึง 7-8 ปี แล้วนี่จะยอมเป็นทาสมันไปอีกนานแค่ไหน ? </b></span><b style="color: #660000; font-size: x-large;">"</b><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b> .. คิดได้ดังนั้นแล้วก็</b></span><span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;"><b>โยนบุหรื่ซองใหม่ทั้งซองนั้นลงถังขยะ .. หักดิบประกาศอิสรภาพจากบุหรื่ได้แต่นั้นเป็นต้นมา</b></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">   </span><span style="color: #660000; font-size: large;"><b><span style="font-size: x-large;">    </span><span style="font-size: large;">มีคนถามว่าเอาเงินที่ไหนมาทำบุญ หลวงพี่ว่าแค่ส่วนที่เราประหยัดได้จากการที่ไม่ต้องจ่ายค่าเหล้าค่าบุหรี่นี่ก็เหลือเฟือแล้ว .. จริงมั้ย?</span></b></span></div> <div style="text-align: right;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: right;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">5 สิงหาคม 2559 12:39</span></div> <div style="text-align: left;"> <i style="background-color: orange;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5494026868053235029#top1" style="background-color: orange;"></a></span></i></div> <div style="text-align: left;"> <br /></div> </div> <div style="text-align: right;"> <i style="background-color: orange;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5494026868053235029#top1" style="background-color: orange;"> กลับขึ้นข้างบน  </a></span></i><br /> <i style="background-color: orange;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5494026868053235029#top1" style="background-color: orange;"><br /></a></span></i> <br /> <div style="text-align: left;"> <br /></div> <div style="text-align: left;"> <b><span style="color: white; font-size: large;"><b style="background-color: #660000;"> <a href="https://www.blogger.com/null" id="z6"></a>  บทที่ 6  </b></span></b></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>“ค่าน้ำนม”</b></span></div> </div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ไม่รู้เหมือนกันทำใมเพลงๆนี้จึงเป็นที่นิยมของขี้เมาทั้งหลาย พอเมาได้ที่แล้วมักจะได้ยินไอ้ขี้เมาประสานเสียงร้องเพลงนี้เสมอ (รึว่ามันจะเป็นเฉพาะวงเหล้าที่หลวงพี่เคยเป็นสมาชิกเท่านั้น?) ฝ่ายฝรั่งขี้เมาก็ชอบเพลง <b>Bohemian rhapsody</b> ของวง Queen พอถึงท่อน .. <b>Mama , ooh ooh ooh ooh , didn’t mean to make you cry ..  ละก็ ประสานเสียงกันเอ่อ.. ระงมทีเดียว</b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;">คลิ๊ก ฟังเพลง</span><span style="color: #660000; font-size: medium;"> </span><b style="color: #660000;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=3p4MZJsexEs">Bohemian rhapsody</a></b></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: x-large;">       </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: x-large;">     ใกล้ถึงวันแม่แล้ว เขียนเรื่องแม่ อุทิศบุญกุศลให้ท่านดีกว่า ..</span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       เชื่อว่าแม่ทุกคนรักลูกอย่างมากมายปานแก้วตาดวงใจด้วยกันทั้งนั้น แต่หลวงพี่ว่าคุณแม่ของหลวงพี่นี่แหละเป็นหนึ่งในยอดคุณแม่ที่รักลูกที่สุด</span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       <b>คุณแม่เป็นลูกคนโตของครอบครัว</b> ท่านได้เรียนถึงแค่ชั้นป.4 ก็ต้องออกจากโรงเรียนมาช่วยคุณตาคุณยายทำมาหากินเลี้ยงน้อง คุณตาคุณยายประกอบอาชีพทำขนมขายเป็นอุตสาหกรรมในครอบครัว ตอนกลางวันเป็นช่วงเวลาของการผลิต ตกเย็นก็เข็นรถออกมาขายที่ป้ายรถเมล์หน้าวัดบางพลัดใน </span><span style="color: #660000; font-size: large;">เป็นขนมไทยๆพวก ตะโก้ ขนมชั้น ทองหยิบ ทองหยอด ฝอยทอง คุณแม่ก็ถ่ายทอดวิทยายุทธนี้มา</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiny0q6Xs8RTe73kfWRZFk9SrQjg0KCIGY9FMYTVMxEbmCzTGM10i11muZHFjVeVS5QMQjKRty8hC1S4aeIdoi8ctEzxAWK5ud0s8A62lgHeuudWDk6FOXfxU2jcrpeYJnoz63TbVe203UD/s1600/21ca7f0e9d03403e96fa6b5589ffeb89-s.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiny0q6Xs8RTe73kfWRZFk9SrQjg0KCIGY9FMYTVMxEbmCzTGM10i11muZHFjVeVS5QMQjKRty8hC1S4aeIdoi8ctEzxAWK5ud0s8A62lgHeuudWDk6FOXfxU2jcrpeYJnoz63TbVe203UD/s400/21ca7f0e9d03403e96fa6b5589ffeb89-s.jpg" width="300" /></a></div> <div style="text-align: left;"> <br /></div> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZvHIQiog9gOPRuR6XOW7UcQ5NZGWpOiXLd_0YR-SaTXbt5rD7efhG-dlMR8ScEI-PEs9tKhx0d1BUb3lPBxmts6waNqy5qqNRw_isIj30LiZZcySoxipjqpP1a6N0jDd2TKPaTStm5lMb/s1600/121755677.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><b><img border="0" height="242" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZvHIQiog9gOPRuR6XOW7UcQ5NZGWpOiXLd_0YR-SaTXbt5rD7efhG-dlMR8ScEI-PEs9tKhx0d1BUb3lPBxmts6waNqy5qqNRw_isIj30LiZZcySoxipjqpP1a6N0jDd2TKPaTStm5lMb/s400/121755677.jpg" width="400" /></b></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #660000; text-align: left;"><b><span style="font-size: small;">ขนมไทยๆพวก ตะโก้ ขนมชั้น ทองหยิบ ทองหยอด ฝอยทอง</span></b></span></td></tr> </tbody></table> <div style="text-align: left;"> <br /></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">        เมื่อมีครอบครัวแล้วเงินเดือนคุณพ่อคนเดียวไม่พอใช้ <b>คุณแม่จึงช่วยทำขนมขาย </b>หาเลี้ยงครอบครัวด้วย ยกเว้นช่วงที่ไปอยู่ที่เชียงใหม่และกาญจนบุรีแล้ว ก็เห็นคุณแม่ทำขนมขายมาแทบจะโดยตลอด ทั้งวันๆท่านจะนั่งอยู่หน้าเตาไฟ ทำไปก็ชิมไปคุณแม่จึงท้วมขึ้นๆจนเกินท้วมไปเยอะ ทั้งๆที่ดูจากรูปถ่ายแล้วสมัยสาวๆท่านเอวบางร่างน้อย เรียกว่าสวยพอตัวทีเดียว คุณแม่เริ่มมีโรคภัยไข้เจ็บมาเยือน ทั้งความดัน ทั้งเบาหวาน แถมโรคเครียดจากปัญหาครอบครัวที่มีรายได้ชักหน้าไม่ถึงหลัง </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       แม้จะเรียนหนังสือมาน้อยแต่ <b>คุณแม่เป็นนักอ่านหนังสือตัวฉกาจ </b>คุณแม่อ่านนิตยสารรายสัปดาห์และรายปักษ์หลายฉบับ เช่น บางกอก ทานตะวัน ขวัญเรือน กุลสตรีเป็นต้น </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJeYM1doawscQbr3-bXQvNaL8apHfKtqrcNkVxH44L8nlUFonlHR4g8JPpZCO5CkgXoeuG_Y7U4I8xmRlpFC6A0ivGyY6pfMNfvEhxggrFvnNHTNZBnRrEj5K7mT30AtaMn2N4CKHKFd9d/s1600/images+%25282%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJeYM1doawscQbr3-bXQvNaL8apHfKtqrcNkVxH44L8nlUFonlHR4g8JPpZCO5CkgXoeuG_Y7U4I8xmRlpFC6A0ivGyY6pfMNfvEhxggrFvnNHTNZBnRrEj5K7mT30AtaMn2N4CKHKFd9d/s320/images+%25282%2529.jpg" width="320" /></a></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWvgpFUJDyHvS9Luf6lYYqxcPM7GDAV4JGqfmK9aXc8ML4T-cpzG0kaRTLL7sQY3OSHSkQgsfe67n6rzzSAQvRYT4LXxnKZtMi8LFs7d2WO5_7kJoGNWPtykgWZW8hwmK5tOs2dnFMYVgV/s1600/images+%25283%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWvgpFUJDyHvS9Luf6lYYqxcPM7GDAV4JGqfmK9aXc8ML4T-cpzG0kaRTLL7sQY3OSHSkQgsfe67n6rzzSAQvRYT4LXxnKZtMi8LFs7d2WO5_7kJoGNWPtykgWZW8hwmK5tOs2dnFMYVgV/s400/images+%25283%2529.jpg" width="275" /></a></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-Uwc1mP-bR2Jt2NU75L2NIX_SnDZ_NwoU1etAcPanvIGfc5OYspxoJ9De5ikwQJmDgtlAR9r9wTvt4U8y3MQiLBJ8FmwOQfvZcH4i8iBI9cpZLU-2J6c9etVYcz_1ONMK_Bww1m5qZP8D/s1600/19144660f.jpg" imageanchor="1"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-Uwc1mP-bR2Jt2NU75L2NIX_SnDZ_NwoU1etAcPanvIGfc5OYspxoJ9De5ikwQJmDgtlAR9r9wTvt4U8y3MQiLBJ8FmwOQfvZcH4i8iBI9cpZLU-2J6c9etVYcz_1ONMK_Bww1m5qZP8D/s400/19144660f.jpg" width="281" /></a></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNcgUT3JLcTA2r6nw43kyXZ5YT8zQOT6ZMcQqhKI1nskcecfnq1IL5n4COUU9fXjPZtVeGRtaG4Ej8eFRk0L7U74sAtc6G03ONK3j_gRcib6GQZpgQU59v7CcqqEk3MFgWJuTUJg4fOeeB/s1600/images+%25284%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNcgUT3JLcTA2r6nw43kyXZ5YT8zQOT6ZMcQqhKI1nskcecfnq1IL5n4COUU9fXjPZtVeGRtaG4Ej8eFRk0L7U74sAtc6G03ONK3j_gRcib6GQZpgQU59v7CcqqEk3MFgWJuTUJg4fOeeB/s400/images+%25284%2529.jpg" width="300" /></a></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <br /></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>หลวงพี่ถ่ายทอดนิสัยรักการอ่านหนังสือ</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>มาจากคุณแม่นี่แหละ </b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       <b>ท่านเป็นผู้ที่มีศรัทธาในแพทย์แผนปัจจุบันมาก</b> อีกทั้งไม่ต้องเสียค่ารักษาพยาบาลเพราะอาศัยสวัสดิการที่คุณพ่อทำงานการไฟฟ้าฯ คุณแม่จึงชอบไปโรงพยาบาลหาหมอเป็นประจำ กลับมาแต่ละทีได้ยามาเป็นถุงๆ แต่ละมื้อทั้งก่อนและหลังอาหารเห็นท่านกินยาตามหมอสั่งครั้งละหลายเม็ดมาก </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ช่วงวัยรุ่นที่หลวงพี่ติดเพื่อน ไม่ค่อยจะกลับบ้านตรงเวลา (บ่อยครั้งก็ไม่กลับเลยทีละหลายๆวัน) แต่ที่หลวงพี่เจอทุกครั้งตอนกลับมาถึงบ้านก็คือคุณแม่จะนั่งสัปหงกรออยู่</span><span style="color: #660000; font-size: large;"> <b><span style="color: #660000;">ไม่ว่าจะดึกดื่นเที่ยงคืน ตีหนึ่งตีสอง และเมื่อเห็นหลวงพี่แล้วคำถามที่ท่านจะถามเสมอก็คือ</span></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: red; font-size: large;"><b> “กินข้าวหรือยังลูก?” </b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ไม่รอฟังคำตอบ ท่านจะลุกขึ้นเซแซ่ดๆเข้าครัวไปหาอาหารมาให้ลูกชายตัวแสบของท่าน .. </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">        เมื่อหลวงพี่ใกล้จะเรียนจบ คุณพ่อเริ่มมีตำแหน่งหน้าที่การงานดีขึ้น คุณแม่จึงได้เลิกขายขนม แต่สุขภาพของท่านก็แย่มากแล้ว </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;">       </span><b><span style="background-color: #660000; color: white;"> ปี 2528  </span></b><span style="color: #660000;"> </span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;"><br /></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;"><b>เป็นปีแรก </b>ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านอนุญาตพระธรรมทายาทให้บวชอยู่ต่อได้ </span></span><span style="color: #660000; font-size: large;">ก่อนหน้านั้นเมื่อจบโครงการแล้วต้องลาสิกขาหมดหรือไม่ก็ย้ายไปอยู่วัดอื่น </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1mMLKrYEjxAyGMFxm5hHDguvs6Jwege-YGyMnLDzolLYvZU7_5b2P533-MkNL3s1eoA5sIonpJqUcTEWMxpkqGmpumzqBqlHS7-SpZngQqARZ0Vig9pEzPvYcqKc5Zw2NTd9nOUqye4mE/s1600/CnfotRdVUAANPXf+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1mMLKrYEjxAyGMFxm5hHDguvs6Jwege-YGyMnLDzolLYvZU7_5b2P533-MkNL3s1eoA5sIonpJqUcTEWMxpkqGmpumzqBqlHS7-SpZngQqARZ0Vig9pEzPvYcqKc5Zw2NTd9nOUqye4mE/s400/CnfotRdVUAANPXf+%25281%2529.jpg" width="400" /></a></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>และเป็นปีแรก </b>ด้วยที่มีการรับสมัครบวชธรรมทายาทรุ่นเข้าพรรษา หลวงพี่ละอยากจะสมัครบวชจริงๆ แต่ติดที่พึ่งเรียนจบทำงานได้แค่ปีเศษ </span><span style="font-size: large;"><span style="color: #38761d; font-size: large;"><b>ก็เฝ้าบอกตัวเองว่ารออีกนิดให้พร้อมอีกสักหน่อยจะมาบวชสักหนึ่งพรรษาแน่นอน</b></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       <b>..เมื่อหลวงพี่ทำงานแล้วก็ย้ายเข้าไปพักที่ AIT แล้วก็ถึงวันที่หลวงพี่ได้ทำหน้าที่ลูกที่ดี </b>ด้วยการ <b>ขับรถพาคุณแม่มาวัดพระธรรมกายเป็นครั้งแรก.. </b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       จำได้ว่าวันอาทิตย์นั้นคนเยอะทีเดียว บนศาลาจาตุมฯคนแน่นไปหมด หลวงพี่จึงหาที่นั่งใต้ร่มไม้ให้คุณแม่แถวๆสะพานใกล้ประตู 2 ดูคุณแม่ท่านมีความสุขมากทีเดียว ตอนเย็นวันนั้นเมื่อขับรถไปส่งท่านที่บ้านแถวนนทบุรี ท่านก็บอกว่า</span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #6aa84f; font-size: large;"><b> “อาทิตย์หน้ามารับแม่ไปวัดอีกนะ แม่ชอบ” </b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       แล้วหลวงพี่ก็ขับรถกลับไปพักที่ AIT แน่นอน <b>หลวงพี่ปลื้มสุดๆ นึกถึงว่าจากนี้ไปจะพาทั้งคุณพ่อและคุณแม่ไปวัดบ่อยๆ </b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">  <b> </b></span></div> <div style="text-align: left;"> <b><span style="background-color: #660000; color: yellow; font-size: x-large;"> คืนนั้นเอง </span></b></div> <div style="text-align: left;"> <b><span style="background-color: #660000; color: yellow; font-size: large;"><br /></span></b></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>ประมาณสี่ทุ่มหลวงพี่ได้รับโทรศัพท์ .. </b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>ได้ยินแล้วตัวชา .. </b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000;"><b><span style="font-size: x-large;"><br /></span></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <b><span style="color: red; font-size: x-large;">คุณแม่เสียชีวิตแล้วเพราะเส้นโลหิตในสมองแตก .. </span></b></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>หลวงพี่มั่นใจว่าท่านคงไปสู่สุคติ</b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>เพราะอย่างน้อยในวันสุดท้ายของชีวิต </b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>ท่านก็ได้ไปทำบุญที่วัดพระธรรมกาย </b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b>เป็นทั้งครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ..</b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: blue; font-size: large;"><span style="color: #660000;">      </span><span style="color: #660000;"> </span><b><span style="color: #674ea7;">นับจากวันแรกที่เข้าวัดพระธรรมกายจนเรียนจบมีงานทำ ได้ฟังคำเทศน์คำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสอง หลวงพี่ก็มีความตั้งใจที่จะตอบแทนพระคุณของคุณพ่อคุณแม่ให้ดีที่สุด รู้ว่าท่านต้องลำบากมาตลอดชีวิตทั้งเลี้ยงดูทั้งส่งให้เล่าเรียนจนจบการศึกษา แต่เมื่อท่านมาด่วนจากไป</span></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: large;"><b><span style="color: #674ea7;"><br /></span></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: red;"><br /></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="background-color: #660000; font-size: large;"><span style="color: red;"><b style="background-color: white;">สิ่งที่หลวงพี่ทำได้ก็คือขอลางาน</b></span></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="background-color: #660000; font-size: large;"><span style="color: red;"><b style="background-color: white;"><br /></b></span></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="background-color: #660000; font-size: large;"><span style="color: white;"><b style="background-color: white;"><span style="color: red;">เพื่อบวชตอบแทนบุญคุณท่าน</span><span style="color: #351c75;"> </span></b></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       หลวงพี่ลางานได้สามอาทิตย์อุปสมบทที่วัดใกล้ๆบ้าน ไม่ใช่แค่บวชเณรหน้าไฟอย่างที่นิยมทำกัน เช้าวันแรกในชีวิตพระด้วยความที่อยากจะเอาบุญให้โยมแม่และโปรดโยมพ่อ ถึงเวลาบิณฑบาตหลวงพี่ก็สะพายบาตรเดินดุ่มๆมาที่บ้าน ระหว่างเดินมาตามซอยมีเด็กน้อยใส่บาตรด้วย รู้สึกปลื้มใจ มีความสุขจัง </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ตกสายวันนั้นก็เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นที่วัด มีเสียงร้องถามกันว่า “วันนี้ใครไปบิณฑบาตรทับสายวัดอื่นเขา?” ไม่นานก็มีเสียงตอบแบบไม่พอใจว่า “พระใหม่ ไม่รู้เรื่อง” หลวงพี่ก็คิดในใจ เฮ้อ <b>บิณฑบาตเอาบุญให้โยมก็ผิด ..</b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       หลวงพี่ก็เลยหลับตานั่งสมาธิ กะจะเอาบุญละเอียดอุทิศให้โยมแม่ .. ไม่นานก็ได้ยินเสียงลอยมาตามลมว่า “อวดเคร่ง นั่งสมาธิ เดี๋ยวก็บ้าหรอก”<b> อ้าว นั่งสมาธิก็ผิดอีก ..</b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">เห็นท่าไม่ดีหลวงพี่จึงกลับบ้านไปบอกโยมพ่อมากราบลาพระอุปัชฌาย์ <b>ขอย้ายวัด .. ไปวัดไหนดีหนอ?</b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       <b>ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักพระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตะฯเป็นการส่วนตัว</b> บ่ายวันนั้นหลวงพี่ให้โยมพ่อขับรถมาส่งที่อาศรมบัณฑิต เข้าไปกราบพระเดชพระคุณหลวงพ่อเล่าเรื่องราวให้ท่านฟัง ท่านเมตตามากบอกให้ไปพักอยู่กับพระธรรมทายาทที่สองพันไร่ท้ายวัดโน่น<b> (ต่อมาพระภิกษุธรรมทายาทรุ่นนี้แหละที่เรียกกันว่าพระภิกษุรุ่น 1 ของวัดพระธรรมกาย) </b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: blue; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: blue; font-size: large;">      </span><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><span style="color: blue;"> นับเป็นช่วงหนึ่งที่มีความสุขที่สุดในชีวิตเลยทีเดียว</span><span style="color: #3d85c6;"> </span></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ตอนนั้นที่สองพันไร่คือทุ่งนาฟ้าโล่ง อาคารที่พักของพระธรรมทายาทเป็นกุฏิจากชั่วคราว ห้องน้ำมีท้องฟ้าเป็นหลังคา กลางคืนยุงชุมมาก กิจวัตรประจำวันก็ง่ายๆ ตื่นแต่มืด สวดมนต์ทำวัตร นั่งสมาธิ บิณฑบาตร ช่วยกันรับบุญทำความสะอาด ฟังธรรม ตอนนั้นพระครูปลัดสุวัฒนโพธิคุณ (พม.ดร.สมชาย ฐานวุฑโฒ) ท่านพึ่งจะบวชอุทิศชีวิต และท่านได้รับมอบหมายให้มาเป็นพระอาจารย์ </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">ที่หลวงพี่ชอบที่สุดคือช่วงสวดมนต์ตอนค่ำ มีพระธรรมทายาทรูปหนึ่งเสียงท่านเพราะมาก เวลาท่านสวดบทชุมนุมเทวดานั้น หลวงพี่มีความรู้สึกเหมือนกับมีเทวดาจำนวนมากมาชุมนุมอยู่โดยรอบจริงๆเพื่อฟังพระเจริญพระพุทธมนต์ .. </span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">ทำใมชีวิตที่มีน้อยเหลือเกิน แค่จีวร บิณฑบาต เสนาสนะ และคิลานเภสัช จึงให้ความสุขได้มากมายถึงเพียงนี้?</span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi74RBKbmxMFyw_H8gR2I1XMx4bAq6H_zn6_sy5kWm6kI5kKLCHp9I8IhnVnSpabR77aeS2q3u3WPeE1IemY8jeBRFPe_yTSfXKKIF4yl1P1FrhdtXnAjG-QCP7QKayhoz89dDCLaS8PoHX/s1600/%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25B8%25E0%25B8%258F%25E0%25B8%25B4%25E0%25B8%2588%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25812.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi74RBKbmxMFyw_H8gR2I1XMx4bAq6H_zn6_sy5kWm6kI5kKLCHp9I8IhnVnSpabR77aeS2q3u3WPeE1IemY8jeBRFPe_yTSfXKKIF4yl1P1FrhdtXnAjG-QCP7QKayhoz89dDCLaS8PoHX/s400/%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25B8%25E0%25B8%258F%25E0%25B8%25B4%25E0%25B8%2588%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25812.png" width="400" /></a></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       ช่วงเวลาแห่งความสุขผ่านไปเร็วเหลือเกิน สามอาทิตย์ผ่านไปโยมพ่อก็มาตาม หลวงพี่บอกท่านว่าไม่อยากสึกเลย ขอบวชต่อไปเรื่อยๆ แต่ท่านไม่ยอม หลวงพี่ก็คิดในใจว่าโยมแม่ก็พึ่งเสีย เราออกไปทำงานทดแทนบุญคุณโยมพ่อให้เต็มที่ก่อนก็แล้วกัน</span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">      <b> ..บ่ายวันนั้นเอง ไม่ทราบว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยท่านรู้ได้อย่างไรว่ามีพระท้ายวัดจะลาสิกขา ท่านเรียกให้หลวงพี่ไปพบที่ในวัด..</b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhibxCjDeRB-cifffXjbMfvOwcB__oNfFqENn_tq0ByjsVO423-27_ARUJYZZmcZZTEihkvs-6tE-Jjy9RrTgSx_xntXbWHqTI7EX0YOaIiQCzhaMhk3YEOk2yhh36nMb3A_yrAeujC8v2C/s1600/samunchon303.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhibxCjDeRB-cifffXjbMfvOwcB__oNfFqENn_tq0ByjsVO423-27_ARUJYZZmcZZTEihkvs-6tE-Jjy9RrTgSx_xntXbWHqTI7EX0YOaIiQCzhaMhk3YEOk2yhh36nMb3A_yrAeujC8v2C/s400/samunchon303.jpg" width="338" /></a></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       โอวาทของท่านในวันนั้นจะดังก้องอยู่ในใจของหลวงพี่ตลอดมาและตลอดไป </span><span style="color: #660000; font-size: large;">ท่านมองดูหลวงพี่ด้วยความเมตตาแล้วกล่าวว่า</span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: orange; font-size: large;"><b><span style="color: orange;">     </span><span style="color: blue;">" เมื่อลูกลาสิกขาไปใช้ชีวิตในทางโลก เมื่อรู้แล้วว่าในโลกนี้ไม่มีความสุขที่แท้จริง ให้กลับมาหาหลวงพ่อ .. หลวงพ่อรออยู่ .."</span></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: large;"><span style="color: #660000;">      </span><b><span style="color: red;"> แล่วท่านก็เอื้อมมือมาผลักผ้าสังฆาฏิตกลงจากบ่าของหลวงพี่ เป็นสัญญาณว่าความเป็นพระภิกษุครั้งแรกของหลวงพี่สิ้นสุดลงแล้ว </span></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: red; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">      <b>.. ตอนนั้นหลวงพี่มีความตั้งใจจะกลับมาบวชให้เร็วที่สุด </b>แต่หลวงพี่ไม่รู้หรอกว่าจะต้องใช้เวลาอีกถึง 19 ปี กว่าที่หลวงพี่จะได้กลับมาบวชอีกครั้งหนึ่ง</span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">       หลวงพี่ไม่แน่ใจว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านได้บวชพระมากี่หมื่นกี่แสนรูปแล้ว แต่ที่หลวงพี่มั่นใจก็คือ คงมีไม่กี่รูปหรอกที่ท่านลาสิกขาให้ .. ไม่รู้ควรจะภูมิใจหรือไม่ .. <b>หลวงพี่เป็นหนึ่งในนั้น</b></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">      </span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: x-large;"><b>ขออุทิศบุญกุศลทั้งหมดทั้งสิ้น</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: x-large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: x-large;"><b>ที่เกิดจากการเขียนบทความนี้</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: x-large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: x-large;"><b>ให้แก่.....</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: white; font-size: x-large;"><b style="background-color: blue;"> โยมแม่นงนุช วิทักษบุตร </b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><b><br /></b></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWzXDpP6jxOEJY4sPrfpjfkxyZkZUI1-kHzqIBTAO4P-8bUHpGIQnz9y_2IbHBMd9xx1ljJUw5mQWHkVtBuGXteWBKF3cRPM__feaIJd2GFMHpzU8MfX6Px11IBpjn7JT0lxP0PA2aYP_V/s1600/256_2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWzXDpP6jxOEJY4sPrfpjfkxyZkZUI1-kHzqIBTAO4P-8bUHpGIQnz9y_2IbHBMd9xx1ljJUw5mQWHkVtBuGXteWBKF3cRPM__feaIJd2GFMHpzU8MfX6Px11IBpjn7JT0lxP0PA2aYP_V/s400/256_2.jpg" /></a></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: right;"> <span style="color: #660000; font-size: large;">6  ส.ค. 2559 13:00</span><br /> <span style="color: #660000; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: #660000; font-size: large;"><i style="color: black; font-size: medium;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5494026868053235029#top1" style="background-color: orange;"> กลับขึ้นข้างบน  </a></span></i></span></div> <div style="text-align: left;"> <i style="background-color: orange;"><span style="color: #660000; font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5494026868053235029#top1" style="background-color: orange;"></a></span></i></div> <div style="text-align: left;"> <br /></div>

• 
• 
• 
• 
• 

1. 1
2. 2
3. 3
4. 4
5. 5

• Previous
• Next

เขาว่าหลวงพี่เป็นผู้มีอิทธิพล The series

เขาว่าหลวงพี่เป็น...ผู้มีอิทธิพล โดยพระธาดา จรณธโร  ประธานมูลนิธิธรรมชาติพิสุทธิ์ (องค์กรสาธารณประโยชน์)  **กดที่บทที่ต้องการ (บทที่ 1-6) เพื่ออ่าน  กด "กลับขึ้นด้านบน" เพื่อกลับมาสารบัญบทนำ**  บทนำ บ…

อ่านเพิ่มเติม »